Zgadzam się ze wszystkimi osobami, które piszą, że klimat, jak przystało na skandynawskie kino, jest ciężki, przytłaczający i surowy. Cała akcja toczy się w stosunkowo urokliwym domku na kompletnym odludziu- zależy czy ktoś lubi "proste życie" bez elektryczności i innych udogodnień czy też nie. Do tego mamy raptem 3 głównych bohaterów, wokół których toczy się akcja. Byłam pod wrażeniem, że Elena zechciała być surogatką, zapewne kierowała ją przede wszystkim tęsknota i miłość za własnym dzieckiem, ale też pewnie poniekąd sympatia do ludzi u których pracowała, chciała im dać wymarzone szczęście. Piękne, czyż nie? Niestety coś zaczęło się dziać, Elena popadła w szaleństwo, które potem dotknęło i innych. Film na swój sposób jest ujmujący i ciekawy, jednak w ostatecznym rozrachunku czegoś brakowało, takiego prztyczka, który by przypieczętował całą fabułę, ale nic takiego się nie stało.
Sądzę, że film jest przede wszystkim dla fanów skandynawskiego kina, cechuje go ciężki klimat i mozolnie, ale pieczołowicie budowana akcja. Jeśli jednak ktoś poszukuje punktu kulminacyjnego, ale będącego jednocześnie konkretnie silną kropką nad przysłowiowym i, rozczaruje się. Nie mniej intrygującą historia. 4.5/10