Może i coś go łączy z Bergmanem ale na pewno nie "kino szwedzkie" bo przecież ani film nie został wyprodukowany w Szwecji ani Dreyer nie jest Szwedem...

a propos Bergmana to pokazana w tym filmie ascetyczna prostota formy robi niesamowite wrażenie i tutaj akurat świetnie pasuje do treści (surowa protestancka duchowość) ale przy innych tematach byłoby to nie do zniesienia. Bardziej przemawia do mnie inwencja i wyrafinowanie Bergmana - weźmy taką Personę dla porównania czy może w tym samym klimacie Goście wieczerzy pańskiej...co do kina duńskiego to nie dziwi mnie teraz pomysł na Dogmę Triera skoro na własnym podwórku ma takiego Dreyera...

Szwedzkie kino?!?!... Zanim cokolwiek napiszesz: przeczytaj coś, albo porozmawiaj z takimi, którzy wiedzą więcej od ciebie, bo wiedzieć chcą.