Jeśli ktoś przed obejrzeniem filmu przeczyta książkę, to uwierz mi chcąc nie chcąc porównujesz jedno z drugim.

P.s. Misery to nie ekranizacja tylko film na motywach.

@Bielak_812: Dokładnie kuxwa!!! I jestem pewien, że jak ktoś przeczytał film, a po jakimś czasie obejrzał ksiażke (albo na odwrót hehe) to powie wprost: Eee tam, to pierwsze było lepsze! Coś jak "Lubię piosenki, które już słyszałem"... ;)))

Akurat w moim przypadku to było, aczkolwiek inna sprawa, że wielką fanką Kinga nie jestem :D

to zle

Chodziło mi po prostu o różnice pomiędzy: ekranizacją, adaptacją, a filmem na motywach
http://zapytaj.onet.pl/Category/002,013/2,25823916,Jakie_sa_roznice_pomiedzy_ekr anizacja_adaptacja_a_filmem_na_motywach_powiesci.html

Najlepszym kryterium jest czytanie książki w trakcie seansu

A dlaczego mamy przestać oceniać adaptacje filmowe pod kątem książek, które adaptują? Bo Ty tak chcesz? Wiadomo, że ten, kto przeczytał pierwowzór książkowy - ma szerszą perspektywę, z której patrzy na film. Odniesienia do pierwowzorów książkowych na Filmwebie są jak najbardziej OK.

Dlatego że film jest autonomicznym dziełem. Jeśli dobry film powstał na bazie książki, której treść mocno zmienił, to nie zmienia to faktu, że jest dobrym filmem, tyle że twórcy mieli własną wizję opowiedzenia tej historii, zamiast wiernego przeniesienia na ekran pierwowzoru.

Jest odrębnym dziełem, co nie znaczy, że autonomicznym - gdyby był autonomiczny, nie nazywałby się ADAPTACJĄ.

Każdy ma prawo oceniać filmy wg kategorii, jakie mu odpowiadają, a ci, którzy czytali pierwowzory książkowe i potrafią ocenić jakość adaptacji filmowej, jedynie podwyższają wartość prowadzonych tu dyskusji.

ALE CO Z TEGO?! Książka i film to dwa różne światy, reżyser filmu też ma swoją wizję i jeśli uważa, że niektóre rzeczy czy sceny w filmie wyjdą lepiej od tych napisanych w książce, to czemu miałby tego nie zmienić? Aż tak trudno to pojąć? Poza tym osoba, z całym szacunkiem, która ocenia "Automatę" na 10(!) a "Detektywa" na 7, nie powinna się tu w ogóle wypowiadać. Nawet nie chcę wiedzieć co dostałby od ciebie Sherlock Holmes z Cumberbatchem...

Jasne, że warto porównywać. Ale jednak nie powinniśmy patrzeć na adaptację tylko przez pryzmat dzieła. Brać to pod uwagę - można, nawet warto, ale jednak nie należy pisać, że film słaby, bo w książce było inaczej. To ma być element w dyskusji, a nie coś, co dyskusję zamyka.

Dokladnie

Prawda. Zawsze mnie to bawi jak pajacyki komentuja filmy typu "Eeej ale t3n dziadek w ksiace mial wąsy, a ta baba była gruba, a ten syn nie miał dziewczyny, a milerowie mieli psa" i daja takim filmom 5,6 gwiazdek, gdy normalnie by dali 8,9 xd ja nie czytam starych ksiazek, bo moim zdani3m sa slabe (tak slabe) i nudne, pozdro

Ty masz ryj jak "pajacyk". Po czym wnosisz, ze stare ksiazki sa slabe skoro ich nie czytasz? O d j e b sie od ludzi, ktorzy oceniaja filmy na podstawie ksiazek, bo maja do tego prawo pastuchu.

Nie czytasz starych książek, bo są nudne i słabe? Starych filmów też nie oglądasz? Starszych aktorów pewnie też nie doceniasz? Idź ty umysłowa amebo żywcem się zakop z takimi poglądami.

Święta prawda. Od zawsze to powtarzam, ale niestety, to jak "wołanie na puszcze" Niektórzy nigdy nie pojmą, że film i książka to zupełnie różne medium. Nie jest możliwym przełożenie treści książki na film w stosunku 1:1 Film trwa średnio 2 godziny i siłą rzeczy operuje skrótem, może być tylko (lub aż) esencją literackiej treści, a nie jej powieleniem. Inna sprawa, że może to robić lepiej, lub gorzej. W przypadku "Misery" robi to po mistrzowsku. To jedna z najlepszych książkowych adaptacji ever.
Innym dobrym przykładem, jest adaptacja "1984" Orwella-powieść uchodząca za nieprzekładalną. A jednak się udało. Oczywiście, to, co mogło się udać-czyli uchwycenie ducha powieści, jej sensu,a nie całej treści (i wszystkich niuasów) , bo to niemożliwe. Innymi słowy-warto znać i książkę i film, ale traktować je rozdzielnie.
Jest jeszcze "Lśnienie" Kinga/Kubricka. Średnia moim zdaniem powieść, z obowiązkowymi u Kinga (i niestety kiczowatymi) stawkami paranormalnymi, czyli typowe "strachy na lachy" i film Kubricka, który przerobił tę książkę w wybitny dramat psychologiczny.

Film to dopełnienie książki i w życiu nie potraktuję go jako coś oddzielnego. Zawsze najpierw czytam książkę, a potem oglądam film i wszystkim to polecam, sami zobaczycie... Choć, w tym przypadku było na odwrót, jak ktoś wcześniej napisał, najpierw wyżej ocenimy to, z czym mieliśmy do czynienia wcześniej, no ja akurat film widziałam najpierw, w latach 90-tych jakoś niedługo po tym jak wyszedł. A po książkę sięgnęłam dopiero niedawno, dziś właśnie ją skończyłam i film własnie sobie odświeżyłam. Nie mówię, że film jest zły, bo jest naprawdę dobry, jednak końcówka trochę za szybko się zadziała, w książce było jednak większe napięcie pod koniec. No i koniec końców książka jest lepsza, czy Wam sie podoba czy nie, ale film tez jest dobry, mimo tych drobnych zmian. Polecam!

Oczywiście, że masz rację. Nie da się w dwugodzinnnym filmie oddać ducha książki. Są ekranizacje lepsze i gorsze. Np mini serial Miasteczko Salem uważam za świetny. Porusza wszystkie nieomal wątki książki i oddaje jej ducha. Ale to też film i trzeba go oceniać osobno. Misery jest absolutnie rewelacyjnym filmem. Do dzisiaj zdarza mi się go obejrzeć gdy leci akurat w tv. Mimo że to któryś raz. A Katy... sama klasa.

Nie ma to jak oglądać thrillera, który bazuje głównie na trzymaniu napięcia i zwrotach akcji, po przeczytaniu książki (czyli właściwie scenariusza). I potem jeszcze narzekać, że w książce coś było inaczej xd

Ja osobiście zawsze patrzę pod sprawiedliwym kątem nad przeczytaną książką i jej filmową wersją. Przykładowo mimo, że ekranizacja Kamieni na szaniec nie była taka jaką sobie wyobrażałem po przeczytaniu książki ani trochę nie zaniżyłem oceny dobremu filmowi i oceniłem jak dobrze pamiętam 7/10 lub 8/10, bo nie jestem pewien. A samą książkę 10/10. 3 razy ją czytałem.

Ten film to esencja kina! Doskonała treść, bez niepotrzebnego przerostu formy, a opinie malkontentów olejmy

Po twojej wypowiedzi widać, że w twoje życie wkradło się niezadowolenie lub frustracja. Inaczej nie zareagował byś tak agresywnie, w tak błahej sprawie.