Dawno nie widziałem tak złego przeniesienia historii na srebrny ekran. Reżyser pominął wszystkie niuanse, które w książce nadawały ton fabuły i trzymały w napięciu, aż do ostatniej strony. Reżyser zdaje się w ogóle jej nie przeczytał. Rozumiem, że czas filmu ma ograniczone ramy, ale można było to zrobić sto razy lepiej! W ogóle liczba absurdów wymyślonych przez reżysera, to istna kaskada groteski. Niespójność czasowa, wyimaginowana kolacja, której książce nie było. I ten cały pomysł, żeby dosypać leki do kieliszka z winem, gdzie było dokładnie napisane, że Sheldon przeanalizował to i doskonale wiedział, że doświadczona pielęgniarka od razu się pozna o co chodzi. Szeryf zaś, to istna tragikomedia. Strażnik Teksasu... skąd on się urwał? (oczywiście w historii go nie było) I ta śmieszna scena, gdy bierze z dupy wyjęty cytat, idzie do biblioteki i jakimś cudem natrafia na ten sam tekst w kronikalnej gazecie. Tyle wyciętych scen, tak zmarnowany potencjał. Wielka szkoda. Rozumiem, że były to lata '90, ale bez przesady.
Jedyny plus, to bardzo dobra gra Kathy Bates i tylko za to jest tutaj dodatkowa gwiazdka.