Chad Lowe wciela się w osamotnionego wewnętrznie szesnastolatka Skipa, który powolnie traci wszelką nadzieję na lepsze jutro (jak sam o sobie twierdzi: "jest kwadratowy w okrągłym świecie").
Chłopak wysyła do swojego otoczenia sygnały, podświadomie prosząc o pomoc. Niestety rodzina i najlepszy przyjaciel zdają się mieć klapki na oczach. Są zbyt zajęci swoimi własnymi sprawami, aby dostrzec, że z nastoletnim Skipem dzieje się coś niepokojącego. Dopiero gdy dochodzi do tragedii, pojawia się masa niewygodnych pytań.
Początkowo, zarówno rodzina jak i otoczenie, przywdziewa wygodną maskę samooszukiwania się.
Stopniowo jednak bliscy Skipa zaczynają trawić gorzką prawdę i rozumieć, że dramatyczna decyzja chłopaka była całkiem świadoma.

Wbrew pozorom nie jest to drugorzędna pozycja z cyklu "Okruchy życia" wypełniona banalnym nadzieniem. Film ogląda się całkiem dobrze. Momentami da się wyczuć powiew lekkiej pretensjonalności, na szczęście takich chwil jest niewiele.
Film całkowicie potwierdza tezę, że docenia się kogoś (oraz dostrzega swe błędy), dopiero jak się go straci.