Jeśli jest to film o Amerykanach i dla Amerykanów, to ok, ale z punktu widzenia nie Amerykanki, to jest to film przede wszystkim nudny jak flaki z olejem. Oceniam go nisko właśnie dlatego, że bym męczący i nudny, a do tego fakt, był ideologicznie prosty. Nic odkrywczego, nic nadzwyczajnego. Tak był smutny, ale nie musiał być aż tak tragicznie i beznadziejnie wlekący się.

niby tak, ale ten film powstał na podstawie książki, której opis przedstawia zupełnie inny odbiór generała, niż ten w filmie i to mnie dziwi.

Rewelacyjny antywojenny film o mocno pacyfistycznej wymowie.
Ludzie narzekający, że nudny i mało śmieszny najwyraźniej zupełnie tego nie dostrzegli.
To jest antywojenna satyra, a nie komedia wojenna. Dlatego brak tam pustego rechotu z prostych żartów. Film zawiera wiele zabawnych scen, ale jest to najczęściej śmiech przez łzy.

Postaci są przerysowane, ale o dziwo nie ma prostego podziału na dobrych i złych, mądrych i głupich. Generał grany przez Pitta nie jest "głupim i ograniczonym" żołnierzem, jest inteligentnym człowiekiem, który jedynie żyje we własnej wojskowej "bańce informacyjnej" (o czym zresztą jest mowa wprost w filmie) i któremu powierzono zadanie niemożliwe do wykonania.
Prezydent Karzaj grany przez Kingsleya jest niby śmieszny i nieudolny, ale on także jest inteligentnym człowiekiem, który doskonale wie, iż jest wyłącznie amerykańską marionetką od której absolutnie nic nie zależy. Zatem zamiast udawać, że ma wpływ na losy kraju woli poświęcać czas na oglądanie komedii.

To NIE JEST "film o Amerykanach i dla Amerykanów". To uniwersalna "przypowieść" o bezsensie "niesienia pomocy i demokratyzacji" poprzez inwazję i okupację jakiegoś kraju. To też jest dość wyraźnie i wprost w filmie powiedziane.
Dziwne (sarkazm), że ludzie sugerujący że to film z prostym przekazem skierowanym do prostych Amerykanów zupełnie nie łapią tego prostego i dość łopatologicznie wyłożonego przekazu. Sugeruje to bowiem, że są bardziej prości od tych mitycznych "prostych Amerykanów".

No i na koniec. Film nie jest nudny.
Stanowi ciekawe połączenie momentów zabawnych i tragicznych. Ponadto pełno jest w nim bardzo dużo ciekawych spostrzeżeń i obserwacji dotyczących całego bezsensu tego niesienia pokoju i demokracji "na bagnetach".
Dla mnie ten film ma wymowę greckiej tragedii. Pokazuje, że najczęściej ludzie są zwykłymi marionetkami kierowanymi przez nieubłagane fatum, które nimi steruje. Niezależnie od tego, co robią nie są w stanie wyrwać się z tego zaklętego kręgu. Dotyczy to absolutnie wszystkich bohaterów tego filmu, włącznie z prezydentem Obamą.
Po prostu podjęcie decyzji o "pokojowej inwazji" na Afganistan było tym "pierworodnym" błędem, który wywołał później całą lawinę zdarzeń nad którymi nikt nie jest już w stanie zapanować. Łatwo jest rzucić kamyk nie myśląc o konsekwencjach tego czynu, ale jak ten kamyk wywoła potężna lawinę, to później już żadna siła ludzka nie jest w stanie tego żywiołu zatrzymać, czy opanować.
Jak powiedział w końcówce filmu jeden z żołnierzy generała McMahona, można jedynie starać się ograniczać straty. To wszystko.
Właśnie o tym jest ten film.

Trochę zawyżyłem mu ocenę, bo mnie ten obraz bardzo pozytywnie zaskoczył.
Oczekiwałem jakiegoś mało ambitnego kolejnego filmu o wojnie, a dostałem interesująca, poważną i ciekawie zrealizowaną antywojenną satyrę.
Kolejna perełka dla której warto płacić abonament na Netflix.

w pełni się zgadzam, a w obecnej sytuacji w Afganistanie przesłanie filmu wydaje się być jeszcze mocniejsze i prawdziwsze...

Brawo! Świetna i celna minirecenzja

Jedno nader ważne pytanie do Ciebie - co rozumiesz przez pacyfizm? Warto zajrzeć do słownika.
Ten film nie jest pacyfistyczny, jest satyrą wojenną.
Powiem wprost - nie wiem czy ta wojna była bezsensowna, nie znamy prawdy, znamy tylko medialny przekaz. Na pewno była bezsensownie prowadzona. Film oczywiście pokazuje więcej.
Nie jest to dzieło, ale warty obejrzenia.

Dużo, ale niekoniecznie sensownie. Antywojenny i pacyfistyczny to jedno i to samo (nb. pacyfizm jest fajny, ale nieskuteczny, w krajach agresorskich), a po drugie - porównanie z tragedią grecką jest chybione, tu nie ma żadnego fatum, jest polityka. Warto przypomnieć słowa Carla von Clausewitza: "Wojna jest niczym innym, jak dalszym ciągiem polityki przy użyciu innych środków."

Świetnie napisane

Teraz - z perspektywy tego, co wydarzyło się w Afganistanie, ten film nabiera zupełnie nowej jakości... I ile w nim racji... Bezsensowna wojna, stracone ludzkie życia. Po co? Teatrzyk - jak powiedziałby Karzaj ustami Kingsleya.