Hm... w mojej ocenie poza zabawnymi tekstami, to jednak film ma zabarwienie dramatu i po raz kolejny widzimy patologiczna więź matki z synem i syna z matką. Nadopiekuńczość, zaborczość i trudność z odcięciem "pępowiny". Wzbierała we mnie złość w trakcie oglądania gdy Lolo po raz kolejny w co raz bardziej psychopatyczny, wymyślny sposób "dokuczał" (to zbyt łagodne słowo) mężczyźnie, z którym spotykała się jego matka. Z początkiem wydawał się zabawny i śmieszny jednak to słodka zapowiedź gorzkiej prawdy o życiu.