Film przynosi dwie z najpiękniejszych scen tańca, jakie widziałam w kinie, serio. Pierwsza to ta z nocnego klubu, chłopięcy urok i nieśmiałość Alexisa versus swoboda, luz i pewność siebie Davida. Druga to ta, w której tańczy Alexis, aby spełnić obietnicę daną Davidowi. Aż serce boli, ile tam jest emocji...

Niby nic nowego, było wiele razy. Ale jest w tym filmie jakaś zwykłość i prostota. Sama zagadka podana na początku chyba niepotrzebna. Młodość ze swoimi rozterkami, odkryciami, pierwszym zakochaniem, rozstaniem i stratą ostateczną. Ładnie nakręcony, nie ma wielkich ambicji. Po prostu dobrze się ogląda.

To bardzo ciekawy film psychologiczny. David - wychowany przez skrzywioną psychicznie matkę, może także brak ojca, powoduje, że jest osobą, która lubi adrenalinę i wchodzi w krótkie, ale intensywne relacje. Jak ktoś mu się znudzi to następuje zmiana osoby. Jedną z takich osób jest Alex, dla którego z kolei jest to...

Włączając film Ozona spodziewałam się czegoś podobnego do "Call me by your name" i właściwie to dostałam, chociaż film jest bardziej dramatyczny i smutniejszy. Niewątpliwie jest to obraz bardzo literacki, momentami balansujący na granicy kiczu. Demogorgona tu nie spotkamy, a raczej poznamy historię, która ukształtowała...

O niebo lepszy niż przereklamowane "Tamte dni, tamte noce".

Ludzie porównują "Lato '85" do "Tamtych dni...", choć jedyne wspólne mianowniki między tymi filmami to homoseksualna para, lato i gorzkie rozstanie. Za to znamienitą różnicą jest podejście reżyserskie, którego skutki w "Lecie" kłują co kilkanaście minut, natomiast w "Tamtych dniach..." z każdą minutą coraz bardziej...

Tak mi się skojarzyło oglądając zwiastun. Może to być magiczny film.

Uwielbiam filmy tego reżysera szczególnie Basen zapadł w pamięci i ta muzyka , ten niestety nie wzbudza takich emocji, liczyłem chyba na coś mocniejszego 5/10

Wizualnie urzekający nisko nasyconymi kolorami i pięknem normandzkich plaż. Dobre dwie główne role. Niestety fabularnie jest gorzej - historia to zgrabnie (acz przewidywalnie) zapleciony warkoczyk banałów podlanych niekiedy frazesowatym patosem.

W końcu jakiś porządny, naprawdę udany, fajny film o miłości homoseksualistów. Milion razy lepszy od pretensjonalnego, badziewnego "Call Me By Your Name" (porównuję to tylko dlatego, że większość komentujących zna jeden lub dwa filmy z gejami i tylko do nich porównują ten film). Lato 85 jest idealnym pomostem między...

Tak jak wyżej :)

Zaczyna wiać nudą: co rok nowy prorok ale bez polotu i ciekawej historii.