Dokładnie tak. Miałem tak samo. Chciałem napisać podobny komentarz ale mnie ubiegłeś. ;)

Dodam że polski tytuł mnie przeraża, ma mniej wspólnego z filmem niż słynne już tłumaczenie Szklana Pułapka/Die Hard.

eee tam, rekord i tak pobił "Elektroniczny morderca" (Terminator) :)

To bardzo ciekawy problem; dobre dzieło nie musi być bez zarzutu pod każdym względem; musi mieć tylko w sobie coś, co uzasadnia jego zaistnienie; film sporo wpadek, ale klimat jest wporzo; dla mnie postać młodziana jest najfajniejsza;
chyba trzeba wybaczyć twórcy jego wpadki i podziękować za parę chwil relaksu.

jest nierówny, przy czym dla mnie pierwsza połowa lepsza od drugiej. Ekstremalna głupota końcówki to już patologia. Ogólnie myślę, że film ma bardzo lichy scenariusz - w tym gatunku scenariusze pisze się z zamkniętymi oczami lub zleca pisanie sprzątaczkom - jednak trochę go wyciągnęła obsada. Sami bohaterowie momentami dają nieźle radę by chwilę później zdumieć własną głupotą i popaść w jakąś ekstremalną żenuę.

To prawda, pierwsza połowa wciągająca, dowcipna, a druga zaczyna być moralizujaca, a końcówka, to już totalnie nierealna, no poprostu hollywodzka.

Oj tak. Początek filmu jest intrygujący. Wydaję mi się, że Steve bardo podciąga film do góry a Ryan I Emma razem są jakby z innego filmu. Ten film w ogóle jest trochę dziwny, bo zasadniczo mi się podobał i dociągnął wszystkie wątki do końca, ale coś w nim nie gra. Jakby kilka osób realizowało swoją wizję naraz.

To chyba celowy zamysł, taka huśtawka. Nie zapomnijmy, że przed tą produkcją już tyle było innych komedii romantycznych , że temat wydawał się całkiem wyczerpany, a tu proszę, jakaś nowość, nieszablonowy i coś ciekawego.

Cóż. To życie. Właśnie takie nierówne