Oni nie mają nad sobą brutalnej władzy, który zawsze wie, co dla obywateli najlepsze. Egzekwują swoje obowiązki wobec siebie wzajemnie na podstawie więzów krwi, małżeństwa, własności i obyczaju. Jin- shan dzierży władzę pieniądzem i tradycją, ale na nic mu to, kiedy nastąpi nieprzewidywalne zdarzenie. Poniżana żona stanie się wtedy jego ciemiężcą. Ich status nigdy nie jest dany na zawsze, a co więcej niewiele oni mogą zrobić, aby przeznaczenie się odmieniło. Pomiędzy nimi Tian- qing- pracownik, bratanek, kochanek, ojciec i brat- próbujący zadość uczynić powinnościom swych licznych masek. Tak jak materiał, który barwią, składają, suszą, sprzedają, niszczą. Nieustannie próbują dostosować się do zmian, bo nawet ukochana osoba jest nie tylko źródłem największej radości, jak i skrajnego bólu.
O kadrach, montażu i aktorach nie mam potrzeby się wypowiadać.
Zhang Yimou często zaskakuje. Krytykuje stare obyczaje Cesarstwa, aby zaraz potem wytykać błędy nowej władzy, która chciała wszystko naprawić. Robi to zawsze w sposób dyskretny. Ostatnio zdaje się ponieść wielkobudżetowym produkcjom, ale mam nadzieję, że, tak jak w jego filmach, prawda jest dużo bardziej skomplikowana.