gdyby była mowa o człowieku to byłby to inny film, tutaj cała fabuła opiera sie na tym że ten gościu był kiedyś psem, dlatego jest taki specyficzny i własnie wspomnienie o psie rozkruszyło serce ojca dzięki czemu mógł pozwolić sobie na okazanie uczuć, nie widzę w tym nic żałosnego