Może (nam współcześnie programowanym /lata propagandy/ na wrogość) ten film, ukazane w nim postawy mogą wydawać się naiwne.

Jednak, to było coś dla ludzi honoru (dzięki czemu ludzie byli sobie bliżsi, mimo walki w przeciwnych obozach /zorganizowanej odgórnie/).

Interesujące przedstawienie wojny (jako bezsensownej, gdzie /jak to główny bohater oświadczył przełożonemu/ potrzeba pretekstów, udawania że jest koniczna).

Jak dla mnie jest to wspaniały obraz o dojrzewaniu do szerszego postrzegania świata [ponad podziałami]. Co po duchowej transformacji główny bohater wyznaje ukochanej. Kobiecie, która otworzyła mu oczy na to czego nie dostrzegał /zaprogramowanym przez propagandę umysłem/).

O czasach honoru z odrobiną humoru (Wojskowi piloci w brawurowy sposób, nurkując nad zgromadzeniem.. składają wieniec na pogrzebie "wroga i przyjaciela").

O ponadnarodowych więzach przyjaźni (ukazanych w niezwykły sposób w okolicznościach walki).

O wyższych wartościach (ponad odgórne programy /czyli propagandę wrogości/). Czyli o kierowaniu się w życiu głosem serca!

Wart obejrzenia (choć nie jest to efekciarski, za to daje do myślenia).
Chętnie doń wrócę (min ze względu na pewien polot, swobodę, atmosferę łatwego spełniania marzeń i MUZYKĘ:)