Znając inne osiągnięcia świetnego majstra westernu, Anthonego Manna, i tak byłem zdziwiony jak mocnym filmem jest "Człowiek z Dzikiego Zachodu". Pięściarski pojedynek Garego Coopera, czy scena konania niemego "Pstrąga" znajdują się już tylko o mały krok od "Dzikiej bandy" Peckinpaha!
Jednocześnie jest to film conieco nierówny. Początek ciągnie się i niespecjalnie buduje napięcie. Większość śmiałych, mocnych scen opatrzona jest raczej niepotrzebnym, przegadanym komentarzem etycznym...
Faktem jednak jest, że przedostatni western Manna przypomina inteligentny i ponury film-noir, którego bohaterowie zamiast długich płaszczy i sztywnych kapeluszy, przywdziali kowbojskie czapsy. Gdy Billie Ellis mówi do Linka, że pewnie teraz dostanie medal, to czuje się w tym olbrzymi ładunek gorzkiej ironii, może nie tyle skrzywdzonej kobiety, co raczej samego reżysera.
Nie ma co zresztą dziwić się jakości i wadze samej opowieści, bo przecież autorem scenariusza do filmu był Reginald Rose ? autor scenariusza do niezapomnianych "Dwunastu gniewnyh ludzi". "Człowiek z Dzikiego Zachodu" to naprawdę porządny film, godny polecenia zwłaszcza miłośnikom spaghetti- i antywesternów, jako ich bezpośrednia zapowiedź.