Szkoda że wykształcona kobieta pisze takie banialuki jak, np. "sprawowanie władzy jak w tradycyjnych filmach pornograficznych" . Poza tem (właśnie "tem"), od kiedy sztuka winna być konfrontacją z normami społecznymi (którymi?) Sztuczka, owszem, taka bywa, ale nie sztuka. Sztuka stawia pytania i tyle.

A czy w filmach pornograficznych w większości nie jest pokazane właśnie "sprawowanie władzy"? Bo nie o jakąkolwiek bliskość tam przecież chodzi. Sztuka nie tylko stawia pytania, ale jest odważna. A jedną z ważniejszych rzeczy to właśnie konfrontowanie nas z zastanymi normami, wzorcami kulturowymi. I pokazywanie, co z nami robią, czemu i komu służą. Na przykład patriarchalizm, religijność, bycie "grzecznym dzieckiem", posłuszeństwo rozkazom itd.

Jedno wiem - gdy nie ma norm, jest anarchia. To, o czym piszesz, to nic innego niż promowanie innych norm. Ludzie nigdy nie byli, nie są i nie będą równi, zaś normy społeczne jakoś regulują te wrodzone nierówności. Oczywiście, zamiast patriarchalizmu może być matriarchalizm, zamiast religijności (hmm, chyba o wiarę Ci chodzi?) - ludzkie maszynki, sterowane władzą i pieniędzmi, zamiast grzecznego dziecka, dziecko wychowane (?) bezstresowo, czyli egoistyczne i dostające w dalszym życiu w dupę. Mnie taka wymianka nie rajcuje i wcale nie dlatego, że jestem mężczyzną.

Oczywiście, że nie będzie pełnej równości. Można jednak do tego dążyć. I niekoniecznie eliminując jedną skrajność musimy rzucać się w inną. Zamiast patriarchatu może być partnerstwo (a nie matriarchat). Zamiast religijności może być humanizm. Zamiast "grzecznego dziecka" może być wychowanie oparte o zasady i poszanowanie indywidualności, etapów rozwojowych i potrzeb dziecka (co nie oznacza ani bezstresowe, ani egoistyczne).

To są tylko słowa pięknoduchów (pięknoduszek). Ludzie lewicy ciągle starają się wprowadzić urawniłowkę, grzebiąc w słowach, przeinaczając ich znaczenie, vide - tolerancja.

Jak nie ma argumentów, to jest ocena. Może lepiej przeanalizować wnikliwie niektóre słowa. Często tak jest, że to słowa właśnie kreują sposób spostrzegania świata i innych ludzi. Poczytaj sobie trochę o neurolingwistyce.

O pierdołach nie czytam. Dla mnie - może już to pisałem - cała psychologia to mętnologia. Jakie argumenty? To że obecnie tolerancję uważasz za akceptację nie jest żadnym argumentem przeciw temu co pisałem. Akurat słowa są moim "konikiem" (koniczyną?) Pisząc "że słowa kreują' itd" piszesz o MOICH obawach. Krótko mówiąc, wywracasz kota ogonem, czego właśnie JA się obawiałem. I słusznie, jak się okazało. Czyli - lekarzu lecz się sam. (Nb. nie jestem z natury (przecież nie z kultury) brutalny, ale wkurzony, owszem, bywam.

Trudno rozmawiać z kimś, kto nie ma chęci do poszerzania swojego oglądu świata o inne spojrzenia, punkty widzenia. Jest taka zasada, że jak się na czymś ktoś nie zna, to nie ocenia i nie nazywa pierdołami lub mętnologią.

Wszyscy poza tym zdrowi w rodzinie?

U mnie tak. A jak tam u ciebie?

Popieram

Mam podobne odczucia. I w pewnym momencie zaczyna dezorientować ten oniryczny i surrealistyczny klimat, który widać w drugiej połowie filmu. Poza tym, nie bardzo wiem, co miała oznaczać końcówka tego filmu. Domyśliłem się tylko, że ta kobieta, która wspomniała o magicznych grzybach i chciała je pokazać bohaterce, pokazała je, i później również ją nimi poczęstowała. :) Natomiast co do ostatniej sceny, to widoczna tam kobieta miała na sobie górną część odzieży, do której chyba były przyczepione kapsułki MDMA, jeśli się nie mylę. Możliwe zatem, że bohaterki użyły również MDMA, przynajmniej niektóre. Jednak ogólnie, IMHO zakończenie mogło być bardziej "domknięte". A tak, ta produkcja bardziej przypomina etiudę (wprawdzie długą) niż rzeczywiście fabularny film.