W ostatnich dniach sporo czytałem na temat soundtracku i utworu, który jakoby miałby towarzyszyć scenie ukrzyżowania Gannicusa. Nie znam spisu utworów i nie słuchałem jeszcze ścieżki dźwiękowej, więc nie będę gdybał co będzie dalej na podstawie tegoż. Ale co do losu bohaterów, np Gannicusa, to może nie przegra w walce niezależnie jak wielka byłaby ilość przeciwników, ale może odda swoje życie aby uratować kogoś, i mam tu na myśli Sybil, bo przypuszczam, że Saxa żywcem nie da się pojmać Rzymianom. Natomiast Sybil jest jej przeciwieństwem, delikatna, wrażliwa i zagubiona w całej tej rebelii Spartacusa, potrzebująca opieki męskiego ramienia.
Intryguje mnie tytuł ostatniego odcinka, który odczytuję wieloznacznie, jako zwycięstwo Rzymian nad powstańcami, ale i indywidualnych postaci, tak po jednej jak i po drugiej stronie. Skoro twórcy podchodzą luźno do fabuły, to wcale nie zdziwiłoby mnie, gdyby w ostatniej scenie ukazali wydarzenia kilkadziesiąt lat później, tj. w czasie kampanii Krassusa przeciw Partom i jego okrutną śmierć z ręki... Spartacusa, który cudem przeżyłby w decydującej bitwie i gdzieś odnalazł spokój z jakąś kobietą u boku, nie wiem, czy byłaby to Laeta, Kore, która zapewne jeszcze odegra jakąś rolę wśród powstańców, a może z Neavią, która, jeśli Kriksos zginie stanie u boku Spartakusa i będzie przy nim do końca. Twórcy lubią bawić się historycznymi faktami, więc nigdy nic nie wiadomo, co wymyślą, to, co napisałem wyżej, to tylko moje gdybanie, niecierpliwie czekam jak potoczą się dalsze losy bohaterów historii, która wielkimi krokami zbliża się ku końcowi.

" nie zdziwiłoby mnie, gdyby w ostatniej scenie ukazali wydarzenia kilkadziesiąt lat później, tj. w czasie kampanii Krassusa przeciw Partom i jego okrutną śmierć z ręki... Spartacusa" Bardzo ciekawa teoria, nie pomyślałem o tym. Jest tylko jedno ale - Gdyby teraz Spartacus i/lub jego ludzie zabili Krassusa to Rzym stałby przed nimi otworem, jednak zabicie go po latach niczego by nie zmieniło.

Wiesz, że armia Krassusa to nie jest armia zawodowa tylko taka zebrana na szybko i nieco podszkolona? Przynajmniej w przeciwieństwie do znakomitych legionów Pompejusza, które już maszerują na powstańców i nie są aż tak daleko. Ponadto Rzym to jest ogromne miasto i Spartakus nie ma szans go zdobyć o ile nie uda mu się przeciągnąć na swoją stronę sporej ilości niewolników w owym mieście. Pamiętaj, że imperium to nie tylko te legiony które dotychczas widzieliśmy. Rzym ma jeszcze ogromną armię, która może spokojnie rozgromić powstańców.

Co do zakończenia to liczę na to, że Spartakus straci przytomność podczas ostatecznej bitwy, jego przyjaciele wyniosą go z pola bitwy, a gdy się przebudzi to będzie po powstaniu, więc da sobie spokój i będzie żył w Galii razem z Laetą.

Co do Laety - pamiętaj, że ona była żoną edyla, więc z głodu nie przymierała, raczej miała nadmiar jedzenia. Ona faktycznie wygląda nieco jak pyza, ale mi się ona podoba, ma taki ciepły rodzaj urody.

Zgodze sie z tobą po części że armia krasusa nie była zawodowa,zebrana raczej za pieniądze,wiadomo marek najbogatszy czlowiek w rzymie,jedyne co mu brakowało to tytułu cezara do czego obsesyjnie dążył,jak każdy.Ale ta armia w którą inwestowano ogromne pieniądze to raz.Dwa,dobrze zdyscyplinowana i poukładana i dowodzona przez znakomitego taktyka.Mozesz miec swietnych zolnierzy,ale jak jestes cienias do formułowania ataków to chocbys mial 2x wiecej ludzi to przegrasz. Wpjska pompejusza nalezaly do najlepszych w imnerium,bo byly to wojsko zawodowe,czynnie biorące udzial w wojnach ,podbojach starozytnych.Juz pozwole sobie sięgnąć historii,Rzym w tamtym czasie borykał sie z wieloma problemami,głownie wewnetrznymi takimi jak kryzys gospodarczy,wyzysk bogaczy nad biednymy to jest w sumie po dzis tez w polsce oraz walka o posady. Dobrze znali sie na taktyce podbijania innych ludow,ale nie byli przygotowani ze ktos atakuje w ich wlasnyum panstwie,to ich bardzo dezorientowalo,budzilo strach we wszystkich rzymianj,Wtedy niewolnikow bylo 3 razy wiecej niz ludzi wolnych,wiec gdyby sie wszyscy zjednoczyli to moglo różnie sie potoczyc.WPompejusz nie było w kraju bo sie mordowal gdzies w hiszpani.Czyli nie bylo w imperium głownej i najlepiej wyszkolonej armii.Wedlug tego jak opisuje historia Spartacus mial dwa dos logiczne wyjscia.Mogł uciec statkami na sycylie czy pozniej do Afryki zeby zorganizowac lepszą armie,dozbrojąną i zdyscyplinowaną.Chcial byc na neutralnym terenie.Ale go piraci oszukali,.Potem mogl uciec za Alby wtym samym celu,ale dowodcy wymusili na nim marsz ku stolicy.Trzymając sie tego Spartacus mogl zmienic bieg histori.Ale jak to bylo wiele razy juz mowione,ta mogla byc sfałszowana ,bo tworzą ją zwycięscy.Jednak w 476 roku rzym rozpad sie w podobnych okolicznosciach w ktorych nastąpil bunt Traka.Kryzys gospodarczy,klutnie i walka o swoich o wladze,ataki ludow poganskich.

Sam przyznałeś, że armia Pompejusza była jedną z najlepszych w imperium, a sam dowódca też był wybitny. U Krassusa brakuje pierwszego elementu - długiego szkolenia i obycia w bitwach. Nawet trening na sucho to zupełnie coś innego niż bitwa i spory nakład finansowy niewiele to zmieni.

Krassus nigdy nie dążył do tytułu cezara, bo nim nie mógł być. Był najbogatszym człowiekiem na ziemi i gdyby chciał sam mógłby połknąć cały Rzym. Krassus miał armię, która nie musiała być obyta w bitwach. bo była 10 razy większa, niż każda inna armia.

Krassus był najbogatszym człowiekiem w Rzymie, ale sam nie dałby rady "połknąć całego Rzymu" z prostego powodu - wielu senatorów i innych patrycjuszy by mu się sprzeciwiło. Ponadto sam Marek Krassus powiedział, że jego nazwisko prawie nic nie znaczy i mało kto chciałby jego władzy. Pieniądze zapewniają wiele korzyści, ale ty przeceniasz ich możliwości.

Co do armii - wcześniej Krassus nie miał żadnej armii, ponieważ jej utrzymanie było drogie, więc ją sobie stworzył. Ale nie wymaszerował natychmiast, ponieważ wiedział, że słabo wyszkolona armia przegra z powstańcami (ważny jest też czynnik psychologiczny). Zamiast tego parę miesięcy przeznaczył na szkolenie.
Co do liczebności wojska - rzymianie wielokrotnie pokonywali liczniejszych wrogów dzięki lepszemu wyszkoleniu i formacjom. Legiony Pompejusza, które były świetnie wyszkolone i miały ogromne doświadczenie w bitwach, powinny więc dosyć szybko złamać szyk legionów Krassusa i wtedy czekałaby nas rzeź (legioniści w walce 1 na 1 byli dużo słabsi).

Wziąłem to pod uwagę, ale zwróć proszę uwagę na to, że w tym sezonie, Spartacus nie ma osobistych powodów aby pragnąć śmierci Krassusa, w Krew i piach dążył do zemsty na Glaberze z powodu utraty żony, celem jego zemsty, po tym jak prawda o okolicznościach śmierci jego żony wyszła na jaw, stał się również Battiatus. W Zemście zrealizował swój plan i zabił Glabera, natomiast w Wojnie Potępionych nie ma osobistych powodów przeciw Krassusowi, Spartakus pragnie na Rzymie za krzywdy swoje i niewolników, musiałby zginąć jeszcze ktoś bardzo ważny dla Spartakusa, aby pragnął on zabić Krassusa bez względu na wszystko, stąd myśl o zemście po latach.

Dokładnie - Spartakus już dokonał zemsty - w Zemście :) Wszyscy, którzy go kiedykolwiek skrzywdzili już nie żyją.

Dlatego podoba mi się jego zmiana - kiedy ważne stało się dla niego zapewnienie bezpieczeństwa i nowego domu rebeliantom. Już nie jest ważne - jak dla Kriksosa - Bij Rzymian! Że ma teraz inne priorytety. Tylko jak długo w nich wytrwa po śmierci Brata?
Krassus BEZPOŚREDNIO jeszcze w niego nie uderzył. Chociaż robi wszystko, żeby go wkurzyć.

Gdy oglądam odcinki Wojny... i wracam do finału Zemsty to widzę, że zachowanie Spartakusa nie wynika z jakiejś nagłej przemiany, ale z kierowania się określonym planem. To dobrze widać w finale Zemsty, gdy po zabiciu Glabera mówi do Kriksosa "Teraz staniemy się armią", jak by chciał przez to wyrazić, że wcześniej nie były dla niego ważne problemy indywidualnych powstańców, chyba, że o tyle, o ile miały jakiś wpływ na tor jego działań w dokonaniu zemsty, ale po dokonaniu owej natychmiast staje się dla niego jasne, że nie mają już odwrotu i od tego momentu musi stać się przewodnikiem, opiekunem i wodzem dla tych, którzy za nim podążą. I z tego względu myślę, że wcale nie musi ponosić bezpośredniej straty ze strony Krassusa, już samym argumentem jest dotychczasowa śmierć wielu powstańców, czy to z rąk Rzymian czy z innych powodów, jak np. zimna. Być może po śmierci Kriksosa Spartukusa dopadną wątpliwości co do dalszego sensu walki przeciw Rzymowi, ale, jak już były tego przykłady we wcześniejszych odcinkach np Krwi i piachu, nastąpi też coś, co pomoże pokonać mu ewentualne wątpliwości i da siłę do dalszych działań przeciwko Krassusowi.

Mnie się wydaje, ze taki kopem w dupę była ckliwa, ale jakże wymowna scena narodzin nowego rebelianta :D Chyba dopiero wtedy dotarło do Spartakusa na serio, że nie chodzi tylko o walkę i glorious death, ale także o nowe życie, zapuszczenie korzeni zamiast wiecznej wędrówki, budowanie zamiast destrukcji. To dlatego chciał iść za Alpy i rozproszyć się, żeby utrudnić pościg i dać szansę przynajmniej niektórym na życie.
On nie ma nic do stracenia, ale dopiero teraz chyba dotarło do niego, że inni mają rodziny, dzieci, ukochanych, mają dla kogo żyć.

Masz rację, ale jestem pewien, że on doszedł do tego wniosku już nieco wcześniej.

Run Spartakus, run!

Co do soundtracku. Gdzie można go znaleźć ?

A chociażby na tej stronie: http://www.songonlyrics.com/soundtracks/spartacus-war-of-the-damned-soundtrack-l ist.html, ale wystarczy wpisać w google i na pewno znajdziesz inne strony na których jest dostępny.

uważam, że Laeta została źle dobrana

tak, zbyt ruda

Zakończenie według mnie: Śmierć prawie wszystkich powstańców, honorowa śmierć Spartakusa, Gannikusa, Agrona i innym głównych postaci. Później scena po paru latach od śmierci króla powstańców Laeta opowiada synkowi jaki waleczny był jego ojciec :).

A już bardzo przesłodzona wersja, którą chciałbym zobaczyć wyglądała by tak: Podobnie jak poprzednio śmierć wszystkim i na zakończenie łączone sceny (jakaś kobieta opowiada chłopcu jakim walecznym i honorowym mężczyzna był jego ojciec, nikt nie wie kto to opowiada a tu nagle pokazane są trzy kobiety każda w innym kraju (Neavia w Gali, Laeta w Tracjii i Sybil w Hiszpanii(?) lub Saxa w Germanii). I wtedy mielibyśmy wrażenie, że kiedyś ci chłopcy dorosną i zemszczą się na Rzymie :)

Ganikus w Zemście przygląda się krzyżowaniu niewolnicy Illithyii, później tej ukrzyżowanej prostytutce, a na koniec Glaber każe ukrzyżować go, jak się nie zgodzi z nim pracować - zapowiedzi były już od drugiego sezonu :)
przed odejściem Agrona Spartakus mówi mu: Mam nadzieję, że znajdziesz to, czego szukasz. - Znajdzie, zrozumie, że chce być farmerem, przeżyje i zostanie farmerem.
lub
Duro umiera mówiąc, że "umiera, by jego brat mógł być wolny". Agron powie tak Nasirowi umierając, uprzednio biorąc za niego strzał.
Kriksus i Naevia - zaczęli od rozmowy, jak to ciężko jest jednym cięciem obciąć komuś głowę, ta kwestia przewijała się często przy ich rozmowach, Naevia obcięła Ashurowi głowę, w końcu Tybek obciął głowę Kriksusowi na oczach Naevii.
Na początek 8 odcinka Rzymianin jest bliski wsadzenia Kriksusowi dzidy w plecy, ale pojawia się Spartakus i zdejmuje Zołnierza, Kriksus oddziela się od Spartakusa, dostaje dzidę w plecy
Spartakus trenując z Varro ciągle mówił mu, że ten nie osłania lewej flanki; w ten sam sposób Varro przegrał podczas pokazowego pojedynku
macie jeszcze jakieś pomysły na takie małe zapowiedzi, które przewijają się od początku?

Świetne skojarzenia, przyznam, że tylko na kilka z nich natknąłem się sam.
Jeśli chodzi o Agrona, to bardziej pasuje mi ta wersja, że oddaje życie, aby Nasir mógł dalej żyć.
Gannicus skończy na krzyżu bez dwóch zdań, tylko zastanawiam się, czy będą jeszcze jakieś odniesienia Sybil do Melliti.
Spartacus cały czas powtarza, że jest odpowiedzialny za każdego niewolnika, który przyłączył się do niego. Być może podejmie jakąś ważną decyzję w 10 odcinku, która zupełnie nas zaskoczy?...
To serial luźno oparty na historii, więc przyszło mi do głowy, że Cezar może dogadać się z Pompejuszem (zemsta na Krassusach) zanim jeszcze zemści się na Tyberiuszu.

Jeżeli jesteśmy przy opracowaniu końcówki serialu,pozwole sobie na rozwiązanie 9 odcinka.
Skoro rebelianci mają tyberiusza,w promo widac jak spartacus i gannciuca położyli cezara to :
może na arenie spartacusa każe walczyc Tyberiuszowi vs juliusz cezar. Cezar go pokona i ma zaniesc głowe tybka
do krassusa.Ten sie wkurzy i bedzie sie działo 10 odcinku.

Agron oddający życie za Nasira? To by się trzymało kupy i mogłoby to być piękna scena.
Wiele wskazuje na to, że Gannicus skończy na krzyżu... Ale taka śmierć dla taj postaci mi kompletnie nie pasuje. Gannicus jakiego znamy w obliczu śmierci jak zawsze zacząłby się śmiać. Ale śmiech na krzyżu to byłoby chyba przesadzone :)

TheBoss, o jakich odniesieniach Sybil do Melitty myślisz?

Najprostszych. Gannicus reflektujący się nad własnym życiem, które woli poświęcić, czy też po prostu stracić, aby inni nie musieli cierpieć przez niego. Ot, takie nawrócenie lekkodusznego Celta.

Kto wie, może będą żyli szczęśliwie z... http://25.media.tumblr.com/tumblr_m8ya9xWXC31qd46xzo1_500.png ;)