Też mam po seansie pierwszego sezonu takie odczucie. Ciężko się to ogląda.

A ja jakoś ją polubiłam.

Z drugiej strony trudno, żeby było inaczej skoro ma głęboką traumę. Przeszła w życiu horror przez najbliższych członków rodziny, nigdy nie mogła wyjść z domu i zobaczyć innych ludzi od tych, którzy ciągle byli przy niej, jej dom rodzinny był więzieniem. Ona nie znała innego życia ani sposobu bycia, bo tak jej wbito w głowę różne rzeczy i tak ją prześladowano, że uwierzyła, iż jest nikim.