Serial "Peryferal" opowiada o losach Flynne Fisher (Chloë Grace Moretz), młodej kobiety, która żyje w Apallachach w Blue Ridge w roku 2032 i pracuje w drukarni 3D. Wraz z bratem, byłym komandosem Burtonem (Jack Reynor), opiekują się chorą matką. Mają również pewną wspólną pasję, która w pewnym momencie zmieni ich życie na zawsze.
Czy słysząc o grach komputerowych tak realistycznych, że trudno odróżnić świat realny od wirtualnego, nie wzdrygacie się z nieufnym grymasem? Otóż jesteśmy świadkami prawdziwej rewolucji. Dość pełnych przechwałek prezentacji i nie w pełni oddających nomen omen rzeczywistość zwiastunów, po których przeżywamy prawdziwe rozczarowanie. Do rąk Flynne i Burtona trafia zagadkowe urządzenie – zewnętrzny neuroprzekaźnik, który jak się szybko okazuje, oferuje pokrycie odczuć i wszelkich bodźców z alternatywnej rzeczywistości w 100%.
Główna bohaterka przenosi się ze swojego 2032 roku do 2099. Zatem mamy do czynienia z teleportacją czy raczej podróżą w czasie? Można traktować to jak przeniesienie informacji do utworzonej nowej gałęzi w czasoprzestrzeni. Wszyscy w czasie niejako jesteśmy wleczeni, bo nie mamy innego wyboru. Natomiast aby ujrzeć potencjalną przyszłość, potrzeba dodatkowych informacji. Sami możemy niejako przewidywać pewne rzeczy na kilka dni czy tygodni do przodu – zwłaszcza jeśli bierzemy w nich bezpośredni udział – ale właśnie to urządzenie je generuje i serwuje naszemu umysłowi jako bieżącą rzeczywistość.
To właśnie przypomina świadomy sen, fałszowanie zmysłów i oszukiwanie ich. Czujemy, widzimy i rozumiemy wszystko, co dzieje się dokoła i w pewnym momencie na własne życzenie opuszczamy nasz świat snów. Może nasze alternatywne "ja" to właśnie jest "peryferal" – ta alternatywna projekcja naszej osoby i/lub świadomości. Być może tak właśnie to działa, biorąc pod uwagę, że jedna rzeczywistość nie może istnieć bez drugiej i mają na siebie wzajemny wpływ – co oznacza również kłopoty i sprowadzenie na siebie niebezpieczeństwa.
Muzyką zajął się Mark Korven, a wspomnieć należy, że jest to ścieżka dźwiękowa fascynująca i niezwykle sugestywna, ponadto współgra z efektami czołówki i ogólnym nastrojem dystopijnych wizji i niekiedy mrocznym klimatem scen. Co więcej, nasycenie technologiczno-emocjonalne jest w serialu ogromne, a zatem kompozycje mają tutaj kluczowy wpływ na odbiór poszczególnych scen i końcowe wrażenia estetyczne widzów. Doskonale uzupełniają obraz i są nieoceniona.
Kolejne wątki są rozwijane w bardzo interesujący sposób. Twórcy starannie budują napięcie i dają nam pełną silnych emocji przyjemność oczekiwania. Przyzwoity poziom reprezentują również kunsztowne stroje, pojazdy i efekty wizualne. Wszystkiemu smaku dodają zagadkowe, futurystyczne lokacje. Gustowne opowiadanie historii dziś jest ważnym elementem tego rodzaju produkcji, gdyż w świecie, w którym było już niemal wszystko, widzowie bardzo wyczuleni są na produkcje czy tym bardziej adaptacje – takie jak serial "Peryferal". Tutaj jednak nawet jeśli odbiorcy są już zaznajomieni z treścią książkowego pierwowzoru Williama Gibsona, to rąbki kolejnych tajemnic zostaną uchylone w efektowny sposób. Scenarzyści podsuwają nowe refleksje pozwalające spojrzeć na wszystko z zupełnie innej perspektywy.
Przyszłość jest już dziś. Teraz możesz zadecydować, kim będziesz i co będzie za rok, 10 czy 25 lat. Tyle wiemy na pewno, więc poniekąd ten dramat / thriller sci-fi na pewno uczy nas, aby zadbać o wszystko zawczasu, zarówno jeśli chodzi o jednostkę i sprawy pozornie błahe, jak i wielkie korporacje czy rządy państw i sprawy globalne. Można odnieść wrażenie, że wszystko tutaj jest takim ostrzeżeniem wysłanym z przyszłości, która upadła.
Ostateczna ocena serialu należy do odbiorców. Widzowie spragnieni różnego rodzaju nowych technologii przekraczających obecne możliwości, przybliżonego obrazu przyszłości, spragnieni odkrywania możliwości ludzkiego mózgu - z pewnością będą usatysfakcjonowani taką formą fabuły i opowieści, ponieważ wszystko jest prezentowane tutaj w sposób niezwykle atrakcyjny i przystępny.
Czy słysząc o grach komputerowych tak realistycznych, że trudno odróżnić świat realny od wirtualnego, nie wzdrygacie się z nieufnym grymasem? Otóż jesteśmy świadkami prawdziwej rewolucji. Dość pełnych przechwałek prezentacji i nie w pełni oddających nomen omen rzeczywistość zwiastunów, po których przeżywamy prawdziwe rozczarowanie. Do rąk Flynne i Burtona trafia zagadkowe urządzenie – zewnętrzny neuroprzekaźnik, który jak się szybko okazuje, oferuje pokrycie odczuć i wszelkich bodźców z alternatywnej rzeczywistości w 100%.
Główna bohaterka przenosi się ze swojego 2032 roku do 2099. Zatem mamy do czynienia z teleportacją czy raczej podróżą w czasie? Można traktować to jak przeniesienie informacji do utworzonej nowej gałęzi w czasoprzestrzeni. Wszyscy w czasie niejako jesteśmy wleczeni, bo nie mamy innego wyboru. Natomiast aby ujrzeć potencjalną przyszłość, potrzeba dodatkowych informacji. Sami możemy niejako przewidywać pewne rzeczy na kilka dni czy tygodni do przodu – zwłaszcza jeśli bierzemy w nich bezpośredni udział – ale właśnie to urządzenie je generuje i serwuje naszemu umysłowi jako bieżącą rzeczywistość.
To właśnie przypomina świadomy sen, fałszowanie zmysłów i oszukiwanie ich. Czujemy, widzimy i rozumiemy wszystko, co dzieje się dokoła i w pewnym momencie na własne życzenie opuszczamy nasz świat snów. Może nasze alternatywne "ja" to właśnie jest "peryferal" – ta alternatywna projekcja naszej osoby i/lub świadomości. Być może tak właśnie to działa, biorąc pod uwagę, że jedna rzeczywistość nie może istnieć bez drugiej i mają na siebie wzajemny wpływ – co oznacza również kłopoty i sprowadzenie na siebie niebezpieczeństwa.
Muzyką zajął się Mark Korven, a wspomnieć należy, że jest to ścieżka dźwiękowa fascynująca i niezwykle sugestywna, ponadto współgra z efektami czołówki i ogólnym nastrojem dystopijnych wizji i niekiedy mrocznym klimatem scen. Co więcej, nasycenie technologiczno-emocjonalne jest w serialu ogromne, a zatem kompozycje mają tutaj kluczowy wpływ na odbiór poszczególnych scen i końcowe wrażenia estetyczne widzów. Doskonale uzupełniają obraz i są nieoceniona.
Kolejne wątki są rozwijane w bardzo interesujący sposób. Twórcy starannie budują napięcie i dają nam pełną silnych emocji przyjemność oczekiwania. Przyzwoity poziom reprezentują również kunsztowne stroje, pojazdy i efekty wizualne. Wszystkiemu smaku dodają zagadkowe, futurystyczne lokacje. Gustowne opowiadanie historii dziś jest ważnym elementem tego rodzaju produkcji, gdyż w świecie, w którym było już niemal wszystko, widzowie bardzo wyczuleni są na produkcje czy tym bardziej adaptacje – takie jak serial "Peryferal". Tutaj jednak nawet jeśli odbiorcy są już zaznajomieni z treścią książkowego pierwowzoru Williama Gibsona, to rąbki kolejnych tajemnic zostaną uchylone w efektowny sposób. Scenarzyści podsuwają nowe refleksje pozwalające spojrzeć na wszystko z zupełnie innej perspektywy.
Przyszłość jest już dziś. Teraz możesz zadecydować, kim będziesz i co będzie za rok, 10 czy 25 lat. Tyle wiemy na pewno, więc poniekąd ten dramat / thriller sci-fi na pewno uczy nas, aby zadbać o wszystko zawczasu, zarówno jeśli chodzi o jednostkę i sprawy pozornie błahe, jak i wielkie korporacje czy rządy państw i sprawy globalne. Można odnieść wrażenie, że wszystko tutaj jest takim ostrzeżeniem wysłanym z przyszłości, która upadła.
Ostateczna ocena serialu należy do odbiorców. Widzowie spragnieni różnego rodzaju nowych technologii przekraczających obecne możliwości, przybliżonego obrazu przyszłości, spragnieni odkrywania możliwości ludzkiego mózgu - z pewnością będą usatysfakcjonowani taką formą fabuły i opowieści, ponieważ wszystko jest prezentowane tutaj w sposób niezwykle atrakcyjny i przystępny.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
