Rudolf Nureyev 

Rudolf Nureyev należy do grona najsłynniejszych tancerzy XX wieku. Urodził się 17 marca 1938 roku, w pociągu kolei transsyberyjskiej, w okolicach Irkucka. Jego rodzice byli Tatarami, ojciec służył w Armii Radzieckiej. Początkowo mieszkali w Moskwie, a od 1943 w Ufie (Baszkirska ASRR). W wieku jedenastu lat Rudolf zaczął pobierać pierwsze lekcje tańca ludowego i klasyki. W latach 1955-58 uczył się w Leningradzkiej Szkole Choreograficznej (obecnie Petersburska Szkoła Choreograficzna im. A.J. Waganowej), w klasie Aleksandra I. Puszkina. Po sukcesie na konkursie baletowym w Moskwie w 1958, Nureyev odrzucił solowe kontrakty w stołecznych teatrach Bolszoj i Stanisławskim i powrócił do Leningradu, aby objąć stanowisko solisty na scenie Teatru Kirowa (obecnie Teatr Maryjski w Petersburgu). Do 1961 był wiodącym solistą Baletu Kirowa. Tańczył m.in. główne partie w Jeziorze łabędzim, Giselle, Don Kichocie, Korsarzu, Śpiącej królewnie, Dziadku do orzechów.
W 1961, podczas gościnnych występów Baletu Kirowa w Paryżu, 17 czerwca Nureyev wystąpił z prośbą do władz francuskich o azyl polityczny. Krok ten przyniósł mu duży rozgłos na Zachodzie i był pierwszą z wielu słynnych ucieczek tancerzy ze Związku Radzieckiego (Natalia Makarowa /1970/, Michaił Barysznikow /1974/). Początkowo Nureyev występował z Grand Ballet du Marquis de Cuevas, w 1962 przyjechał do Londynu na zaproszenie Margot Fonteyn. Nuriejew pojawiał się na scenach całego świata. Współpracował m.in. z Chicago Ballet, Stuttgart Ballet, Vienna State Opera Ballet, National Ballet of Canada, Australian Ballet, La Scala (Milan) Ballet, Dutch National Ballet, Ballet du XXe Siécle, Paul Taylor Dance Company, Royal Danish Ballet, Paris Opera Ballet, London Festival Ballet, American Ballet Theatre i Martha Graham Company.
W 1984 roku u Rudolfa Nureyeva wykryto AIDS. Mimo to pracował i tańczył nadal, starając się ignorować objawy choroby. W 1989 roku, w wieku 51 lat, wystąpił ponownie z baletem Kirowa, na scenie Teatru Maryjskiego. Partię Jamesa z La Sylphide tańczył z chorą stopą i naderwanym mięśniem łydki. Ostatnią realizacją Nureyeva była Bajadera dla Paris Opera Balet w 1992 roku. Rok później artysta zmarł, przeznaczając cały swój spadek na walkę z AIDS.