René Clair 

Początkowo dziennikarz i krytyk filmowy, po raz pierwszy wyreżyserował w 1924 krótkometrażówkę dadaistyczną 'Antrakt'. Pasjonowało go środowisko zwykłych, szarych ludzi w wielkim mieście. Już jego filmy nieme były nacechowane poetyckim nastrojem, pogodną melancholią, i Clair zachował ten styl w swych pierwszych filmach dźwiękowych: 'Pod dachami Paryża' (1930), 'Milion' (1931) i '14 lipca' (1932). Niestety, następnu film 'Ostatni Miliarder' (1934) odważnie podejmujący problemy dyktatury i kryzysu, nieco mniej błyskotliwy od poprzednich, doznał takiego niepowodzenia u publiczności, że Clair opuścił Francję. Od 1940 do 1947 mieszka w Hollywoodzie, gdzie kręci cieszące się powodzeniem filmy m.in. 'Ożeniłem się z czarownicą' (1942). Ponieważ reżyser zamieszkuje w Hollywoodzie, w pażdzierniku 1940 kolaborujący z Niemcami rząd Vichy odbiera mu obywatelstwo francuskie. Dały znać o sobie problemy z kręgami prawicowymi z lat 30. Po wojnie utworami takimi jak 'Milczenie jest złotem' (1947), 'Wielkie manewry' (1955) czy 'Porte des Lilas' (1957), utrzymuje swą pozycję mistrza kina francuskiego. Umiera 15 marca 1981 w Neu-illy-sur-Seine pod Paryżem.