Biografia
Pisarz, reżyser filmowy, krytyk literacki i filmowy. Absolwent Wydziału Geologii Uniwersytetu Wrocławskiego (1961) i Studium Dziennikarskiego na Uniwersytecie Warszawskim (1964). Jako pisarz debiutował w roku 1967. Wykładowca w PWSFTviT w Łodzi. W latach 2002-2005 prezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Piotr Wojciechowski ur. w 1938 r. w Poznaniu, pisarz, dziennikarz i reżyser filmowy, wykładowca Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, zadebiutował w 1967 roku powieścią epistolarną "Kamienne pszczoły", która przyniosła mu duże uznanie. Nagrodzona została wysoko cenioną w środowisku twórczym nagrodą literacką im. Wilhelma Macha.
Najgłośniejszą jego książką jest powieść pt. Czaszka w czaszce (1970), która postawiła Wojciechowskiego w rzędzie najwybitniejszych twórców generacji.
W 1974 roku wydał on zbiór opowiadań pt. Ulewa, kometa, świński targ. Demonstruje tu swoją sprawność warsztatową oraz szeroki wachlarz zainteresowań twórczych.
W 1977 roku ukazała się kolejna powieść - Wysokie pokoje - również bardzo dobrze przyjęta przez krytykę, następnie Manowiec (1978), Opowiadania beskidzkie (1984), gdzie po raz kolejny demonstruje mistrzostwo warsztatu literackiego, wreszcie w 1988 roku wydaje jeszcze jedną wielką książkę potwierdzającą jego rangę pisarską - Obraz napowietrzny.
Wojciechowski jest również autorem tomu szkiców pt. Prawo tyraliery (1980), szeregu książek dla dzieci i młodzieży, m. in. Zdobywcy orzechowego tortu (1975), Wiatr schwytany w lustro (1984) oraz wielu scenariuszy filmowych.
W styczniu 1994 roku jury nagrody literackiej Srebrnego Asa w składzie: Zbigniew Bieńkowski, Grzegorz Łatuszyński i Witold Zalewski, przyznało Piotrowi Wojciechowskiemu Literackiego Srebrnego Asa.
Szkoła wdzięku i przetrwania, utrzymana w konwencji powieści łotrzykowskiej, była bez wątpienia jednym z najwybitniejszych dokonań literackich roku, tak jak Wyspa umarłych, wyspa miłości Witolda Zalewskiego, także laureata Srebrnego Asa, była najwybitniejszą polską książką roku 1994.
Najgłośniejszą jego książką jest powieść pt. Czaszka w czaszce (1970), która postawiła Wojciechowskiego w rzędzie najwybitniejszych twórców generacji.
W 1974 roku wydał on zbiór opowiadań pt. Ulewa, kometa, świński targ. Demonstruje tu swoją sprawność warsztatową oraz szeroki wachlarz zainteresowań twórczych.
W 1977 roku ukazała się kolejna powieść - Wysokie pokoje - również bardzo dobrze przyjęta przez krytykę, następnie Manowiec (1978), Opowiadania beskidzkie (1984), gdzie po raz kolejny demonstruje mistrzostwo warsztatu literackiego, wreszcie w 1988 roku wydaje jeszcze jedną wielką książkę potwierdzającą jego rangę pisarską - Obraz napowietrzny.
Wojciechowski jest również autorem tomu szkiców pt. Prawo tyraliery (1980), szeregu książek dla dzieci i młodzieży, m. in. Zdobywcy orzechowego tortu (1975), Wiatr schwytany w lustro (1984) oraz wielu scenariuszy filmowych.
W styczniu 1994 roku jury nagrody literackiej Srebrnego Asa w składzie: Zbigniew Bieńkowski, Grzegorz Łatuszyński i Witold Zalewski, przyznało Piotrowi Wojciechowskiemu Literackiego Srebrnego Asa.
Szkoła wdzięku i przetrwania, utrzymana w konwencji powieści łotrzykowskiej, była bez wątpienia jednym z najwybitniejszych dokonań literackich roku, tak jak Wyspa umarłych, wyspa miłości Witolda Zalewskiego, także laureata Srebrnego Asa, była najwybitniejszą polską książką roku 1994.
Często zadawane pytania
Ile lat ma Piotr Wojciechowski?
Ma 87 lat.
Kiedy urodził się Piotr Wojciechowski?
Urodził się 18 lutego 1938.
Gdzie urodził się Piotr Wojciechowski?
Poznań, Polska