Milan Baroš

Milan Baros przyszedł na świat 28-go października 1981 roku. Wychowywał się w czeskich Viganticach w domu, położonym w ładnej okolicy, gdzie mieszkał z rodzicami, starszą siostrą Renatą i dziadkami. Od małego ciągnęło go do sportu. Grał na wiejskim boisku klubu TJ Vigantice. Do szkoły uczęszczał do Ostrawy i w wieku czternastu lat trafił do Banika. W 2000 roku zyskał tytuł Czeskiego Talentu Roku. Podczas Mistrzostw Europy poniżej 21 lat, w tym samym roku, jego talent dostrzegł po raz pierwszy Gerard Houllier, trener Liverpoolu. Czesi wygrali wówczas te zawody, zaś Milan został królem strzelców. Wkrótce potem zagrał na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney. W czternastu meczach młodzieżówki strzelił w sumie dziewięć bramek. Wtedy już nie tylko Liverpool chciał go pozyskać. Podobne zamiary mieli trenerzy Juventusu Turyn, Inter Mediolanu czy Borusii Dortmund.
Milan ostatecznie przeszedł do Liverpoolu w czerwcu 2001 roku za kwotę 3,2 mln funtów i stał się przez to najdroższym graczem Banik Ostrava. Jednak mimo podpisanego kontraktu nie mógł od razu rozpocząć gry w klubie, bowiem każdy obcokrajowiec zanim zagra w meczu Premiership musi wystapić w 75% gier swojej narodowej reprezentacji w danym roku. W przypadku Milana nie było z tym większego problemu. Powołanie do seniorskiej reprezentacji Czech dostał w kwietniu 2001 roku, jeszcze przed podpisaniem kontraktu z Liverpoolem. W pierwszym meczu z Belgią strzelił wyrównującego gola i w kadrze reprezentacji pozostał do dziś.
Do Liverpoolu trafił w końcu w grudniu 2001 roku, pół roku po podpisaniu kontraktu. Jednak na swój debiut na boisku w nowych barwach klubowych musiał poczekać aż trzy miesiące, gdyż nie stawiał na niego trener Phil Thompson, który zastępował chorego na serce Gerarda Houlliera. Zagrał kwadrans w meczu z Barceloną. Natomiast w pierwszym meczu, gdy na boisko wybiegł w podstawowej jedenastce i zagrał pełne 90 minut, 14 września 2002, strzelił dwie bramki i Liverpool pokonał Bolton Wanderers 3:2. Z miejsca stał się ulubieńcem kibiców i do końca sezonu grał równie świetnie, strzelając dwanaście bramek. Więcej zanotował tylko Michael Owen. Mimo wszystko Milan nie najlepiej wspomina ten okres. Wychodził na boisko w drugiej połowie meczu i potrafił zmieniać jego przebieg, ale nigdy nie grał w pierwszym składzie. Było to dla niego trudne do zaakceptowania.
Nowy sezon zaczął doskonale, a kibice Liverpoolu wybrali go najlepszym młodym graczem sezonu. Równie dobrze szło mu w kadrze, strzelił prawie połowę bramek swojej drużyny w eliminacjach.



Jednak los nie był dla niego łaskawy. 13 września 2003 w meczu z Blackburn złamał nogę. Po pół roku leczenia trener nie dawał mu zbyt wielu szans, ale widać jak bardzo się mylił. W tydzień po powrocie do gry strzelił gola i kibice uznali go po raz kolejny najlepszym graczem drużyny.
Przed Mistrzostwami Europy 2004, Milan, miał nadzieję potwierdzić swoje umiejętności w Portugalii i... z pięcioma bramkami na koncie został królem strzelców turnieju, mimo że Czesi odpadli w półfinale. Od tej pory Milan stał się popularny nie tylko wśród kibiców Liverpoolu i reprezezentacji Czech - poznała go cała Europa.
Z początkiem sezonu 2004/05 w Liverpoolu pojawił się nowy trener, Rafael Benitez, i Milan z radością rozpoczął grę w nowym sezonie. Jak sam później przyznał, rozważał możliwość opuszczenia The Reds i gdyby Gerard Houlier, z którym nie mógł się dogadać, nie odszedł to Milan opuściłby drużynę. A chętnych na jego pozyskanie, po tym jak został królem strzelców Mistrzostw Europy, nie brakowało.

13-go listopada 2004 w meczu przeciwko Crystal Palace Milan zaliczył swojego pierwszego hat-tricka, a w całym sezonie strzelił najwięcej goli ze wszystkich zawodników (trzynaście).