Czytam te wszystkie komentarze i uważam, że czas żeby ktoś napisał raz a porządnie to co o tym wszystkim myśli.
Na początku pozwolę sobie zacytować fragmenty jednego z mądrzejszych komentarzy jaki udało mi się wyłowić: ?Trochę więcej poczucia humoru. Nauczyliśmy się jako społeczeństwo krytykować wszystko i wszystkich za to kim są, co robią, jak mówią. Tylko czemu ma to służyć i kto upoważnił niektóre osoby do uwłaczania innym. Niektórzy powinni poszukać upustu swoich emocji gdzie indziej, bo obrażać i krytykować jest najprościej? (?) ?Radzę się wam zdystansować i jeśli krytykować to wysilić się trochę bardziej i dowiedzieć się czegoś więcej o krytykowanym. Morał na koniec: Jeśli się kogoś nie lubi(nie zna)to się na jego temat nie wypowiada, bo ocena jest nieobiektywna.? Mądre słowa muszę przyznać i uważam tak samo.
Teraz postaram się ustosunkować do głosów krytyki.

1. Poruszę kwestię krytykowania gry aktorskiej Michała Żebrowskiego. Niektórzy zarzucają mu cyt: ?Każda rola taka sama? , ?Drewno? , ?W każdym filmie gra dokładnie tak samo? itp.
Według mnie to świadczy tylko o tym, że aktor ma swój styl i jest mu WIERNY. Marny ten aktor, który go nie posiada. Styl ma być jakimś wyróżnikiem po którym rozpoznaje się danego aktora. Pokuszę się w tym miejscu o porównanie do Krystyny Jandy. Jest ona rozpoznawalna pod każdą charakteryzacją, niezależnie od roli ponieważ ma swój styl, który jest w zasadzie niezmienny, styl który przez jednych może być podziwiany i lubiany a drugim może się nie podobać (tylko to nie powód do wypisywania ostrych słów, a już zupełnie śmieszne wydaje się wypisywanie bredni na temat braku talentu danego aktora). Najważniejsi w opiniach są ci, którzy nie kierują się uprzedzeniami i wypowiadają się obiektywnie. Osobiście zauważyłam, że prawdopodobnie większość krytykantów ogląda film z udziałem Żebrowskiego (albo i nie ogląda), aby zapoznać się z tematem, a później rozpocząć soczystą krytykę. Tak naprawdę w swoich ?sądach? krążą wciąż wokół tych samych kwestii, nie mogąc znaleźć innych argumentów. Wracając do tematu stylu gry, moja sugestia: Niech Janda gra tak jak Janda, niech Filipsiki gra jak to Filipiki, Nowicki jak Nowicki i Żebrowski tak jak Żebrowski, bo są ludzie, którzy właśnie taką grę kochają, których ta gra wzrusza i którym trafia do serc. Jak już wcześniej napisałam marny aktor ten, który nie ma własnego stylu. Pełno mamy obecnie ?Zakościelnych? i ?Mroczków? i właśnie takim aktorom można zarzucić cyt: ?Każda rola taka sama? , ?Drewno? , ?W każdym filmie gra dokładnie tak samo? itp.

2. Chcę powiedzieć (pewnie tak jak większość), że również bardzo lubię i podziwiam Michała Żebrowskiego za jego postawę, odpowiednie podejście do zawodu, konsekwencję w działaniach i godność, której złośliwi internauci mu nie odbiorą (bo i tak on nie korzysta z sieci, jak sam mówi woli zieleń heh). Cenię go za inteligencję, oczytanie i wygadanie. Wywiady z nim są bardzo przyjemne w czytaniu i mądre (szkoda, że jest ich tak niewiele). Szanuję go za to, że się nie sprzedaje tak jak inni.

3. Niektórzy wypisują coś w stylu dlaczego on gra Skrzetuskiego, Pana Tadeusza, Wojciecha itd. Ja z perspektywy czasu nie wyobrażam sobie innego Tadeusza czy Wojciecha. Przekazuje on swoim bohaterom własną wrażliwość, umiłowanie do poezji, czystą polskość... Niektórzy mogą tego nie zauważyć (najczęściej, bo nie chcą zauważyć, lepiej napisać złe). Rozumiem, że komuś nie odpowiada nazwisko Żebrowskiego w napisach końcowych filmu, ale nie rozumiem dlaczego się neguje, a samemu nie podaje się aktora, który mógłby zagrać zamiast Żebrowskiego. Naprawdę dziwny jest ten świat.

4. Szkoda, że w czasach, gdy w Polsce motorem napędzającym karierę są seriale i inne mało ambitne produkcje piętnuje się aktorów, którzy są naprawdę wartościowi, którzy nie podążają z tłumem i którzy bez wstydu mogą być przedstawicielami naszej polskiej kultury filmowej. Teraz mamy Kondrata, Gajosa, Nowickiego, a kogo w takim razie za 20-30 lat będziemy uznawać za ich GODNYCH następców?