W roku 1919 został uhonorowany francuską nagrodą literacką Prix Goncourt za drugi tom cyklu powieści pt. "W poszukiwaniu straconego czasu".
W młodości był członkiem "Dilettante Society" (Towarzystwa Dyletantów), towarzystwa arystokratów i panów, którzy finansowali naukę greki klasycznej i rzymskiej sztuki oraz tworzenia nowego stylu pracy.
Latem 1896 roku został wolontariuszem w Bibliotece Mazarine, najstarszej publicznej bibliotece Francji.