Biografia
Bułgarski piłkarz, jeden z najbardziej znanych piłkarzy lewonożnych. Stoiczkow już stał się wielką legendą futbolu, jednym z najlepszych zawodników XX wieku. Jego nadzwyczajny talent, temperament i determinacja sukcesu poprowadziły go do wielkich sukcesów osobistych i piłkarskich.
Na Mistrzostwach Świata 1994 Stoiczkow został królem strzelców (6 strzelonych bramek) i doprowadził Bułgarię do półfinału turnieju. W tym samym roku dostał również Złotą Piłkę France Football dla najlepszego zawodnika klubów Europy. Oprócz swoich licznych nagród i trofeów, Stoiczkow zdobył wielką popularność z powodu stwojego zaczepnego usposobienia na boisku. Często widziano, jak mruczał jakieś bułgarskie przekleństwa w stronę sędziego lub przeciwników. Jego stosunek do rywali irytował jego przeciwników, a jeszcze bardziej zbliżał zagorzałych fanów. Stoiczkow grał również na Euro 1996 oraz Mistrzostwach Świata 1998, po czym zakończył karierę reprezentacyjną na 83 występach i 37 golach w reprezentacji Bułgarii.
Jako zawodnik Stoiczkow grał na pozycji lewego skrzydłowego lub napastnika. Do jego specjalności zaliczały się rzuty wolne, karne oraz nieprzewidywalne strzały na bramkę. Był również znany z powodu swojego ogromnego przyspieszenia i umiejętności szybkiego dryblingu.
Stoiczkow rozpoczynał swoją karierę w bułgarskim klubie Harmanli, jednak w 1984 roku przeniósł się do potentata krajowego CSKA Sofia, z którym do 1990 roku zdobył 3 tytuły mistrza Bułgarii i 5 tytułów w Pucharze Bułgarii. W 1990 został kupiny przez słynną FC Barcelonę, w której grał 5 sezonów. W trzech pierwszych oraz w 1994 doprowadził drużynę z Katalonii do tytułów mistrzowskich zaś w 1992 do pierwszego i jedynego (dotąd) triumfu w Pucharze Mistrzów. W 1994 zdecydowanie obniżył loty, czego skutkiem był transfer do włoskiej Parmy. Swoją karierę zakończył w klubach MLS w Stanach Zjednoczonych: Chicago Fire oraz D.C. United z Waszyngtonu. Stoiczkow został wybrany jednym ze 100 najlepszych piłkarzy XX wieku z listy FIFA 100.
W sezonie 2003/2004 Stoiczkow rozpoczął swoją karierę trenera jako członek sztabu szkoleniowego FC Barcelona. Po rezygnacji Plamena Markowa z funkcji selekcjonera reprezentacji Bułgarii po wielkim zawodzie, jaki drużyna sprawiła na Euro 2004, Bułgarska Federacja Piłkarska wybrała Stoiczkowa nowym selekcjonerem, którą to funkcję objął 15 lipca 2004
Na Mistrzostwach Świata 1994 Stoiczkow został królem strzelców (6 strzelonych bramek) i doprowadził Bułgarię do półfinału turnieju. W tym samym roku dostał również Złotą Piłkę France Football dla najlepszego zawodnika klubów Europy. Oprócz swoich licznych nagród i trofeów, Stoiczkow zdobył wielką popularność z powodu stwojego zaczepnego usposobienia na boisku. Często widziano, jak mruczał jakieś bułgarskie przekleństwa w stronę sędziego lub przeciwników. Jego stosunek do rywali irytował jego przeciwników, a jeszcze bardziej zbliżał zagorzałych fanów. Stoiczkow grał również na Euro 1996 oraz Mistrzostwach Świata 1998, po czym zakończył karierę reprezentacyjną na 83 występach i 37 golach w reprezentacji Bułgarii.
Jako zawodnik Stoiczkow grał na pozycji lewego skrzydłowego lub napastnika. Do jego specjalności zaliczały się rzuty wolne, karne oraz nieprzewidywalne strzały na bramkę. Był również znany z powodu swojego ogromnego przyspieszenia i umiejętności szybkiego dryblingu.
Stoiczkow rozpoczynał swoją karierę w bułgarskim klubie Harmanli, jednak w 1984 roku przeniósł się do potentata krajowego CSKA Sofia, z którym do 1990 roku zdobył 3 tytuły mistrza Bułgarii i 5 tytułów w Pucharze Bułgarii. W 1990 został kupiny przez słynną FC Barcelonę, w której grał 5 sezonów. W trzech pierwszych oraz w 1994 doprowadził drużynę z Katalonii do tytułów mistrzowskich zaś w 1992 do pierwszego i jedynego (dotąd) triumfu w Pucharze Mistrzów. W 1994 zdecydowanie obniżył loty, czego skutkiem był transfer do włoskiej Parmy. Swoją karierę zakończył w klubach MLS w Stanach Zjednoczonych: Chicago Fire oraz D.C. United z Waszyngtonu. Stoiczkow został wybrany jednym ze 100 najlepszych piłkarzy XX wieku z listy FIFA 100.
W sezonie 2003/2004 Stoiczkow rozpoczął swoją karierę trenera jako członek sztabu szkoleniowego FC Barcelona. Po rezygnacji Plamena Markowa z funkcji selekcjonera reprezentacji Bułgarii po wielkim zawodzie, jaki drużyna sprawiła na Euro 2004, Bułgarska Federacja Piłkarska wybrała Stoiczkowa nowym selekcjonerem, którą to funkcję objął 15 lipca 2004
Często zadawane pytania
Ile lat ma Hristo Stoichkov?
Ma 59 lat.
Kiedy urodził się Hristo Stoichkov?
Urodził się 8 lutego 1966.
Ile wzrostu ma Hristo Stoichkov?
Ma 176 cm wzrostu.