Henryk Vogelfanger ("Tońcio") (urodzony 4 października 1904 we Lwowie - zmarł 6 października 1990 w Warszawie), polski aktor radiowy i filmowy, także adwokat.
Rodowity lwowianin z Łyczakowa. Ukończył VI Gimnazjum im. Staszica we Lwowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie otrzymał tytuł doktora praw. W roku 1935 otworzył własną kancelarię adwokacką. W 1933 wraz z Kazimierzem Wajdą ("Szczepkiem") zaczął występować w słuchowisku radiowym Wesoła lwowska fala w skeczach Wiktora Budzyńskiego, a następnie własnych. Popularność przyniosły mu role lwowskich batiarów - kreowanego przez niego "Tońka" - "Tońcia". Dzięki m.in. jego występom, audycja w krótkim czasie z lokalnego programu stała się najpopularniejszą audycją radiową w przedwojennej Polsce i jedną z najpopularniejszych w całej historii Polskiego Radia (ponad 6 milionów stałych słuchaczy).
W roli Tońka Vogelfanger wystąpił też w trzech filmach: "Będzie lepiej" 1936, "Włóczęgi" 1939 i "Serce batiara" (nieukończony do wybuchu Drugiej Wojny Światowej.
W czasie wojny był członkiem zespołu aktorskiego we Francji, w Anglii i liniach frontu zachodniego. Był żołnierzem I Dywizji Pancernej generała Maczka. Po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, a do Polski powrócił latem 1990.
Pochowany w Londynie.
zobacz pełny życiorysdata urodzenia: 4 października 1904
data śmierci: 6 października 1990
miejsce urodzenia: Lwów, Austro-Węgry, (obecnie Ukraina)