Henryk Machalica
Urodził się w 1930 roku, pracę zawodową rozpoczął w teatrze lalek Banialuka w Bielsku-Białej w 1953 roku. Ostatnio związany był z Teatrem Ochoty w Warszawie. Występował też w serialu "Złotopolscy", gdzie grał Dionizego Złotopolskiego i ta rola przyniosła mu wśród widzów największą popularność.
Machalica występował w teatrach Jeleniej Góry, Białegostoku, Poznania. W 1969 roku związał się z Teatrem Narodowym w Warszawie, gdzie grał m.in. w spektaklach Adama Hanuszkiewicza: "Hamlecie", "Beniowskim", "Trzech siostrach", "Procesie", "Płatonowie", "Weselu". Machalicę można było oglądać także na innych warszawskich scenach: w Teatrze Dramatycznym, Powszechnym, Polskim, Ochoty, Ateneum. Wystąpił w kilkudziesięciu spektaklach Teatru Telewizji, stworzył również wiele kreacji telewizyjnych i filmowych (jedną z ostatnich ról stworzył w "Księdze wielkich życzeń" Sławomira Kryńskiego).
W jego aktorskie ślady poszli synowie: Henryk i Aleksander.
zobacz pełny życiorysMachalica występował w teatrach Jeleniej Góry, Białegostoku, Poznania. W 1969 roku związał się z Teatrem Narodowym w Warszawie, gdzie grał m.in. w spektaklach Adama Hanuszkiewicza: "Hamlecie", "Beniowskim", "Trzech siostrach", "Procesie", "Płatonowie", "Weselu". Machalicę można było oglądać także na innych warszawskich scenach: w Teatrze Dramatycznym, Powszechnym, Polskim, Ochoty, Ateneum. Wystąpił w kilkudziesięciu spektaklach Teatru Telewizji, stworzył również wiele kreacji telewizyjnych i filmowych (jedną z ostatnich ról stworzył w "Księdze wielkich życzeń" Sławomira Kryńskiego).
W jego aktorskie ślady poszli synowie: Henryk i Aleksander.
dane personalne:
data urodzenia: 18 czerwca 1930
data śmierci: 1 listopada 2003
miejsce urodzenia: Chybie, Polska
nagrody: 1 nominacja
Henryk Machalica
Henryk Rychter
Major kozacki
Król Zygmunt August
Profesor Dębicki, nauczyciel na pensji pani Latter
Lekarz
Nadchodzące 0
Po premierze 72
Czarna plaża
La Plage noire
2001
Złoto dezerterów
1998
Złotopolscy
1997 - 2010
Dama kameliowa
1995
Sukces...
1995
Szwadron
1992
Enak
1992
Dom na głowie
1990
Maria Curie
Marie Curie, une femme honorable
1990
Kapitan Conrad
1990
Nocny gość
1989
Chwila
1989
Kanclerz
1989
Stan cywilny
żona, 3 dzieci: bliźniacy Aleksander i Krzysztof (ur. 07.02.1952) oraz Piotr (ur. 13.02.1955)
Zmarł w Warszawie (Polska). Pośrednią przyczyną śmierci było uszkodzenie rdzenia kręgowego w wyniku upadku z konia. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (Polska).
Otrzymał następujące nagrody i odznaczenia:
- 1975 r. - Złoty Krzyż Zasługi;
- 1977 r. - Honorowa Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury";
- 1980 r. - Złota Odznaka "Zasłużony Białostocczyźnie";
- 1994 r. - Honorowa Odznaka Związku Niewidomych.
- 1975 r. - Złoty Krzyż Zasługi;
- 1977 r. - Honorowa Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury";
- 1980 r. - Złota Odznaka "Zasłużony Białostocczyźnie";
- 1994 r. - Honorowa Odznaka Związku Niewidomych.
Oglądając niedawno odcinki od początku, z zaskoczeniem wychwyciłam pewną kwestię. Syn Dionizego (grany przez Kazimiera Kaczora), Marek Złotopolski, na wyznanie ojca, że ten chce się żenić - ale ponieważ jest już starcem, obawia się, że wiele ryzykuje- skomentował: ,,A czy ojciec więcej nie ryzykuje, jeżdżąc...
i to do tego stopnia, że choć widziałem i Dzwonnika i Herkulesa i Mulan i Anastazję, to nie powiązałem dubbingowanych przez niego postaci dopóki nie zobaczyłem tej listy. Tak dobrze potrafił modulować głos.
