Giovanni Battista Pergolesi (ur. 4 stycznia 1710 r. w Jesi koło Ankony, zm. 16 marca 1736 w Pozzuoli koło Neapolu) – był włoskim kompozytorem, skrzypkiem i organistą epoki baroku.
Uczył się w konserwatorium w Neapolu, gdzie później powstało większość jego kompozycji. Zalicza się go do grona twórców opery komicznej. Dziełem, które zapewniło mu popularność i przyczyniło się do rozwoju włoskiej opery buffo było intermezzo La serva padrona, które wystawiono w Neapolu w 1733 roku. Przypominało operę seria, ale akcja była w nim ważniejsza od popisu wokalnego. Kiedy wystawiono ją w Paryżu w 1752 roku, rozpętała „wojnę buffonistów z antybuffonistami”, czyli zwolenników Pegolesiego i Jean-Philippe Rameau. Tworzył również sonaty, oratoria, psalmy, kantaty, motety i msze.