Pisarz hiszpański publikujący głównie w języku francuskim. Także scenarzysta i reżyser filmowy. 1955 wyemigrował do Paryża. Głośny przedstawiciel teatru absurdu. W 1962 z Toporem, Jodorowskym i Jacques'em Sternbergiem, założył legendarną Grupę Paniczną. Arrabal wypowiedział się przeciwko teatrowi "imperializmu reżyserskiego", orędując za przywróceniem roli i znaczenia słowa poetyckiego.
Stosuje awangardowe eksperymenty formalne w dramatach, m.in.: Cmentarzysko samochodów (1958, wystawienie polskie 1972), Guernica (1959, wystawienie polskie 1969), Architekt i cesarz Asyrii (1967, wystawienie polskie 1992). Proza poetycka w zbiorze Jądro szaleństwa (1963, wydanie polskie 1972). Reżyserował filmy, m.in.: Viva la muerte! (1971, wg własnej powieści Baal w Babilonie 1959, wydanie polskie 1980), L'Arbre de Guernica (1975).