Eva Perón 

Eva Perón urodziła się 7 maja 1919 roku w małym mieście Los Toldos w Argentynie jako Eva María Duarte Ibarguren. Była drugą żoną prezydenta Argentyny Juana Domingo Peróna. Miała trzy przyrodnie siostry.

W wieku piętnastu lat przeniosła się do Buenos Aires. Zaczęła pracować w radiu i telewizji. Grywała w mało popularnych filmach klasy B i operach mydlanych.

W 1939 roku nastąpił przewrót w jej życiu wschodzącej gwiazdy. Znalazła się wówczas na okładce magazynu "Antena" i uczestniczyła w programie radiowym. Zaczynała być rozpoznawana przez ludzi. Wystąpiła także w kilku filmach, takich jak "La carga de los valientes" czy "El más infeliz del pueblo" u boku Luisa Sandriniego. Eva miała lepsze jednak występy w radiu niż w kinie, dlatego też w 1942 roku zdecydowała się na podpisanie kontraktu z radiem "El Mundo".

W styczniu 1944 roku poznała swojego przyszłego męża, który był wówczas generałem. W wyniku związku z Perónem Evita zaczęła aktywnie uczestniczyć w życiu publicznym, realizując program propagujący osobę jej kochanka. Szczególnie dbała o to, aby swoim słuchaczom w radiu przybliżyć i jak najlepiej zaprezentować jego obraz oraz program reform "Ku lepszemu światu".

17 października 1945 roku Eva zorganizowała pochód mający na celu zwolnić Peróna z aresztu. Kiedy już został uwolniony, 22 października 1945 roku Eva legalnie została jego żoną i jako pani Perón wspierała męża w dalszej kampanii prezydenckiej. W lutym 1946 roku Juan Domingo wygrał wybory prezydenckie w Argentynie. Wszystkie te wydarzenia wpłynęły na całkowity przewrót w życiu Evity. Nic już nie było jak wcześniej. Teraz stała się panią prezydentową, a nie zwykłą kochanką polityka. Podróżowała po całej Europie, a po powrocie do Argentyny stanęła na czele fundacji im. Evy Perón.

Dużo pracowała, aby polepszyć warunki pracy Argentyńczyków. Przez swój bardzo indywidualny styl bycia, nie zawsze przez wszystkich akceptowany, była wciąż krytykowana z powodu rozlicznych wybryków, swojej prostoty, braku ogłady w stosunkach z osobami z wyższych sfer i braku wykształcenia. Dzięki swojej pracy przyczyniła się do powstania ustawy, na mocy której każda kobieta w Argentynie zyskała prawo do głosowania (ustawa została ogłoszona 23 września 1947 roku).

W latach 1950-1952, chociaż wiedziała o ciężkiej chorobie (miała raka macicy), Eva Perón nie zgadzała się na leczenie ani na zaakceptowanie rzeczywistości, a kiedy już pogodziła się z losem, było zbyt późno, aby ją uratować. W wieku 33 lat, 26 lipca 1952 roku, Evita - dla wielu będąca najważniejszą kobietą w historii Argentyny w XX wieku - zmarła w Buenos Aires.