Ernst Kaltenbrunner

Ernst Kaltenbrunner urodził się w Ried im Innkreis w Austrii. Uczył się w gimnazjum w Linz oraz na uniwersytecie Graz. W 1926 roku zdobył wykształcenie prawnika, do 1928 roku pracował jako adwokat w Linz i Salzburgu . Od 1930 roku członek austriackiej partii nazistowskiej, od 1935 roku, szef SS w Austrii. Tuż przed zajęciem Austrii przez Niemcy, objął stanowisko sekretarza stanu do spraw bezpieczeństwa w gabinecie Seyss-Inquarta. Po wchłonięciu Austrii do Niemiec, Kaltenbrunner sprawował wysokie kierownicze funkcje w SS, na terenie Austrii przyłączonej do III Rzeszy. Za aktywny udział w Anschlussie, (przyłączeniu Austrii do Niemiec) awansowany przez Adolfa Hitlera do stopnia SS-Brigadeführera (generała brygady). Następnie 11 września 1938 roku, awansował do stopnia SS-Gruppenführera (generał dywizji) oraz został członkiem Reichstagu. W kwietniu 1941 roku mianowany gen. mjr. Policji. 30 stycznia 1943 roku, Ernst Kaltenbrunner zastąpił na stanowisku szefa Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA), Bruno Streckenbacha, następcę Reinharda Heydricha, który zginął w zamachu w Pradze w 1942 roku. 9 grudnia 1944 roku Kaltenbrunner został odznaczony krzyżem rycerskim. Od grudnia 1944 roku doktor Ernst Kaltenbrunner miał w swojej kompetencji bardzo dużą władzę, m.in.: posiadał rangę SS-Obergruppenführera i generała Policji i był szefem Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, sprawując w ten sposób kontrolę nad Tajną Policją Polityczną "Gestapo", Służbą bezpieczeństwa Sicherheitsdienst oraz wywiadem zagranicznym SD i wywiadem wojskowym, leżącym jeszcze niedawno w gestii Abwehry. (Do 1944 roku). Był odpowiedzialny m. in. za Holocaust (w tym za działalność Einsatzgruppen) i zbrodnie popełnione w obozach koncentracyjnych. W 1946 roku Kaltenbrunner został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze na karę śmierci i został powieszony.