Brazylijski piłkarz Carlos Caetano Blendorn Verri, znany światu jako "Dunga", urodził się w1963 roku w Ijuí. W jego żyłach prócz brazylijskiej, płynie także włoska i niemiecka krew. Piłkarską karierę rozpoczynał w Internacional Porto Alegre jako napastnik, ale ostatecznie został defensywnym pomocnikiem.
Z macierzystym klubem 3-krotnie wywalczył mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul (1982-84). W tym czasie odnosił też pierwsze sukcesy z drużyną narodową Brazylii - w 1983 roku wygrał wraz z kolegami z reprezentacji U-20 w młodzieżowych mistrzostwach świata, a w następnym roku zdobył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles. W Brazylii grał jeszcze w kilku klubach- Corinthians Sao Paulo, Santos FC i Vasco da Gama Rio de Janeiro (mistrzostwo stanu Rio de Janeiro 1987). W sezonie 1987-88 trafił do Europy, do klubu Pisa Calcio. Szybko trafił do AC Fiorentiny, z którym to klubem udało mu się dojść do finału Pucharu UEFA w 1990 roku. Następnie grał w Pescarze Calcio, VfB Stuttgart, Jubilo Iwata (w 1997 został wybrany nawet najlepszym piłkarzem ligi japońskiej, a z drużyną wywalczył mistrzostwo kraju), po czym w 1999 roku zakończył karierę w ukochanym Internacionalu Porto Alegre.
Jednak tak naprawdę Dunga stał się znany głównie dzięki grze w reprezentacji. Z ekipą "Canarinhos" dwukrotnie wygrał Copa America (1989 i 1997), raz Puchar Konfederacji (1997) i trzykrotnie zagrał na Mistrzostwach Świata. W 1990 Brazylia zaszła tylko do 1/8 finału, cztery lata później jednak drużyna dowodzona przez kapitana Dungę zwyciężyła w całym turnieju, a w 1998 doszła do finału francuskiego Mundialu, gdzie jednak ekipa gospodarzy nie dała Brazylijczykom żadnych szans wygrywając 3:0.
Po zakończeniu piłkarskiej kariery nie odszedł od sportu - był komentatorem sportowym, następnie dyrektorem technicznym w Jubilo Iwata i członkiem zarządu angielskiego klubu Queens Park Rangers. Świat ponownie o nim usłyszał w 2006 roku - po nieudanych dla Brazylii Mistrzostwach Świata, Dunga zastąpił na stanowisku selekcjonera drużyny narodowej
Carlosa Alberto Parreirę. Odniósł kilka pomniejszych sukcesów, jednak po nieudanych mistrzostwach świata 2010, w którym "Canarinhos" odpadli już w ćwierćfinale, złożył dymisję.