Henry Charles Bukowski, (Heinrich Karl Bukowski)
- urodzony w 1920 roku w Andernach w Niemczech, zmarły w 1994 roku w Los Angeles, w San Pedro. Amerykański poeta, powieściopisarz i autor krótkich opowiadań. Czołowy przedstawiciel pokolenia beatników, "pokonanych", "pobitych", chociaż sam zaprzeczał zawsze jakimkolwiek próbom klasyfikacji, określając siebie w większości swoich dzieł i wywiadów jako "fotografa życia, nie sędziego". Jego pisarstwo utrzymane było w tonie szczerego realizmu, dosadnych opisów i nierzadko wulgarnych dialogów. Cechował go lapidarny styl, prostota formy i konkretyzm, zarówno w epice jak i lyrice.
Największą sławę zyskał jako alkoholik (w nałóg wpadł w wieku 19 lat) i ćma barowa - Barbet Schroeder wyreżyserował film z
Mickeyem Rourke i
Faye Dunaway o tym samym tytule w 1986 roku, opowiadający o przygodach młodego Henry'ego Chinaskiego - alter ego Bukowskiego. Spora część z powieści i opowiadań, w których występuje Chinaski jest autobiograficzna - Bukowski oparł wydarzenia bez zakłamania na własnych doświadczeniach. Dotyczyły one głównie biedy, głodu, prób znalezienia sposobu na życie, bójek, seksu i nieodłącznego towarzysza aż do końca dni Bukowskiego/Chinaskiego - alkoholu. Znany był z awanturniczej postaci i zawsze pozostawał społecznym outsiderem.
Jego ojciec był amerykańskim weteranem I wojny światowej. Rodzina wyemigrowała do Los Angeles zabierając ze sobą dwuletniego syna. Sam Bukowski często opisywał swoich rodziców na kartach swoich książek, z reguły niepochlebnie. W "Z szynką raz!", opisał swojego ojca jako człowieka brutalnego, pełnego uprzedzeń i podcinającego młodemu Henry'emu skrzydła, a matkę jako kobietę o leniwej, konserwatywnej i przestraszonej osobowości w cieniu ojca.
Po ukończeniu Los Angeles High School, Charles Bukowski dostał się do miejskiego college'u w Los Angeles (Los Angeles City College), gdzie przez dwa lata studiował dziennikarstwo. Studiów nie ukończył i później często pogardliwie wyrażał się o środowisku akademickim, nie wierząc w szczerość i talenty literackie profesorów amerykańskiej literatury. Po opuszczeniu szkoły podróżował m.in. do Saint Louis, Filadelfii, Nowego Jorku, Nowego Orleanu i imał się marnie płatnych fizycznych prac. W młodości nie miał szczęścia do kobiet z powodu nieśmiałości i - jak określali lekarze - jednego z najbardziej paskudnych przypadków trądziku młodzieńczego w całym stanie Kalifornia. Do końca życia nie pozbył się blizn, które nosił z dumą i uważał je za część siebie. Jego pasją były bójki (w których, jak opisywał, najczęściej przegrywał bo nie był pewien, po co się bije), romanse (zyskał wielkie powodzenie u kobiet i nabrał śmiałości dopiero po 50-tce). Jako ciekawostkę można przytoczyć fakt, że postać Hanka Moody'ego z serialu "
Californication" jest wzorowana właśnie na Chinaskim Bukowskiego - zgodnie uznawanego za jednego z najwspanialszych buntowników literatury XX wieku.
Na początku lat 50. zaczął pracować na poczcie. Spędził na posadzie listonosza i sortownika paczek ponad dwanaście lat z przerwami. Nienawidził tej pracy i wrażenia z tego "koszmaru" opisał na kartach powieści "Listonosz", swojej pierwszej powieści. Debiutował nieco wcześniej w 1946 roku na łamach filadelfijskiego "Matrixa". Był niezwykle płodnym autorem, nie znającym pojęcia "braku pisarskiej weny". Zdarzało mu się pisać do dziesięciu opowiadań tygodniowo i rozsyłać do wszystkich redakcji w Los Angeles - pomimo ciągłych odmów i porażek w życiu osobistym. Był dwukrotnie żonaty, z Barbarą Frye (córka Marina Louise Bukowski) i Lindą Lee Beighle aż do śmierci, opisywaną na kartach "Kobiet" jako Sara.
Na grobie Bukowskiego widnieje epitafium: "Don't try" ("Nie próbuj"). Jego żona Linda Lee Bukowski twierdzi, że ma to oznaczać: "Jeżeli spędzasz cały czas próbując, wtedy wszystko co robisz to tylko próbowanie. Więc nie próbuj. Po prostu rób". W polskim tłumaczeniu słowa te brzmią "Jeżeli już o coś zabiegasz, idź na całego, w przeciwnym razie nawet nie zaczynaj."
W 2003 roku powstał dokument Johna Dullaghana o Charlesie Bukowskim, wzbogacony o materiały z samym pisarzem oraz wypowiedzi jego przyjaciół, współpracowników, byłych dziewczyn i żony Lindy Lee Beighle.
W 2005 roku powstał film
Benta Hamera "
Factotum" z
Mattem Dillonem w roli głównej, opisujący pierwsze próby Henry'ego Chinaskiego z pisarstwem i znajomość z Jane Cooney Baker, prawdopodobnie prawdziwą miłością Bukowskiego z młodych lat.