Albert Einstein

Urodził się 14 marca 1879 roku w Ulm (Cesarstwo Niemieckie, obecnie Niemcy). Jeden z najwybitniejszych fizyków XX wieku. Twórca teorii względności, współtwórca korpuskularno-falowej teorii światła i odkrywca emisji wymuszonej.
W szkole nie szło mu najlepiej, na studiach również. Oblał egzaminy końcowe na politechnice w Zurychu. Przeprowadził się do Berna, gdzie pracował w biurze patentowym; jak sam powiadał, wiódł życie nudnego człowieka na państwowej posadzie. Rok 1905 był dla niego przełomowy. Opublikował prace, które wstrząsnęły podstawami ówczesnej fizyki. Stworzył teorię kwantów; wyjaśnił zagadkę ruchów Browna. W latach 1909- 1914 wykładał na uniwersytetach (m.in. w Zurychu, Bernie, Utrechcie, Berlinie i Pradze). W 1915 roku ogłosił ogólną teorię względności, gdzie wykazał równoważność masy i energii. W 1918 roku teoria ta została udowodniona, dzięki  zaobserwowaniu zjawiska, w którym światło gwiazd przechodzących w pobliżu Słońca ulega zakrzywieniu. W 1921 roku został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki. W 1932 roku wyjechał do USA, bo musiał emigrować z Niemiec. Rok później faszyści publicznie spalili jego dzieła. Osiedlił się w Princeton. Po wybuchu II wojny światowej napisał list do prezydenta Roosevelta, ostrzegając go przed niebezpieczeństwem skonstruowania przez Niemcy broni jądrowej. Mimo to nie włączono go do projektu Manhattan z powodu lewicowych sympatii politycznych. W 1952 roku Izrael zaproponował mu stanowisko prezydenta kraju. Odmówił, mimo, iż przez całe życie był zwolennikiem idei syjonistycznych. Zmarł 18 kwietnia 1955 roku w Princetown (New Yersey, USA).