Rosjanie ekranizują "Oddział chorych na raka" Sołżenicyna
The Hollywood Reporter / / 15-03-2006 12:21
Słynny dawny rosyjski dysydent Aleksander Sołżenicyn prowadzi rozmowy na temat ekranizacji jego sowieckiej powieści "Oddział chorych na raka".
Żona pisarza Natalia Sołżenicyna powiedziała, że olbrzymi sukces telewizyjnej adaptacji "Kręgu pierwszego" przyniósł zainteresowanie pracami jej męża. Teraz nakręcona zostanie pełnometrażowej wersja kolejnej powieści - podaje rosyjska gazeta Izwiestja.
Książka jest inspirowana życiem pisarza. W 1953 r. po ośmioletniej odsiadce Aleksander Sołżenicyn wychodzi z łagru z wyrokiem dożywotniego zesłania i osiedla się w kazachskim aule. Jeszcze w obozie przechodzi operację guza nowotworowego. Dwa lata później następuje nawrót choroby i wycieńczony pisarz trafia do szpitalu w Taszkiencie, gdzie przechodzi cykle naświetlań. Spodziewa się śmierci, zaczyna intensywnie pisać i choroba ustępuje. Po latach mówi, że darowano mu życie, żeby wypełnił misję.
Szpitalne doświadczenie staną się kanwą "Oddziału chorych na raka". Sołżenicyn dostaje jednak zakaz druku i publikuje "Oddział" w 1968 r. na Zachodzie.
W pewnym sensie można władzom ZSRR przyznać rację – było czego się bać. Sportretowany przez Sołżenicyna szpital był alegorią totalitarnego państwa. Oleg Kostogłotow, łagiernik i zesłaniec, a także inne postaci powieści, na własnej skórze przekonywali się, jak bezduszna i obojętna na ludzkie dramaty może by instytucja powołana do ratowania życia. Faktycznym celem personelu nie jest walka z chorobą, lecz szpitalna statystka.
Postawieni w obliczu śmierci bohaterowie rozmawiają o naturze i sensie świata, problemach, które dotychczas ich nie obchodziły. "Oddział" to także fabularyzowany traktat o życiu i śmierci, doświadczeniu choroby i samotności. [za biblionetka.pl]
Aleksander Sołżenicyn otrzymał w 1970 roku literacką nagrodę Nobla za "Archipelag Gułag". Rok wcześniej nagrodę wręczono Samuelowi Beckettowi, rok później Pablo Nerudzie. W gułagach, stalinowskich obozach pracy i więzieniach spędził ponad 12 lat. W 1975 roku pozbawiono go obywatelstwa ZSRR, wydalono z kraju i zaocznie skazano na karę śmierci. W 1990 roku Michaił Gorbaczow przywrócił mu obywatelstwo ZSRR, a sąd uchylił wyrok. ObecnieSołżenicyn,,Aleksadner Sołżenicyn zajmuje się głównie krytyką obecnych przemian zachodzących w Rosji i propagowaniem tołstojowskich ideałów.
Żona pisarza Natalia Sołżenicyna powiedziała, że olbrzymi sukces telewizyjnej adaptacji "Kręgu pierwszego" przyniósł zainteresowanie pracami jej męża. Teraz nakręcona zostanie pełnometrażowej wersja kolejnej powieści - podaje rosyjska gazeta Izwiestja.
Książka jest inspirowana życiem pisarza. W 1953 r. po ośmioletniej odsiadce Aleksander Sołżenicyn wychodzi z łagru z wyrokiem dożywotniego zesłania i osiedla się w kazachskim aule. Jeszcze w obozie przechodzi operację guza nowotworowego. Dwa lata później następuje nawrót choroby i wycieńczony pisarz trafia do szpitalu w Taszkiencie, gdzie przechodzi cykle naświetlań. Spodziewa się śmierci, zaczyna intensywnie pisać i choroba ustępuje. Po latach mówi, że darowano mu życie, żeby wypełnił misję.
Szpitalne doświadczenie staną się kanwą "Oddziału chorych na raka". Sołżenicyn dostaje jednak zakaz druku i publikuje "Oddział" w 1968 r. na Zachodzie.
W pewnym sensie można władzom ZSRR przyznać rację – było czego się bać. Sportretowany przez Sołżenicyna szpital był alegorią totalitarnego państwa. Oleg Kostogłotow, łagiernik i zesłaniec, a także inne postaci powieści, na własnej skórze przekonywali się, jak bezduszna i obojętna na ludzkie dramaty może by instytucja powołana do ratowania życia. Faktycznym celem personelu nie jest walka z chorobą, lecz szpitalna statystka.
Postawieni w obliczu śmierci bohaterowie rozmawiają o naturze i sensie świata, problemach, które dotychczas ich nie obchodziły. "Oddział" to także fabularyzowany traktat o życiu i śmierci, doświadczeniu choroby i samotności. [za biblionetka.pl]
Aleksander Sołżenicyn otrzymał w 1970 roku literacką nagrodę Nobla za "Archipelag Gułag". Rok wcześniej nagrodę wręczono Samuelowi Beckettowi, rok później Pablo Nerudzie. W gułagach, stalinowskich obozach pracy i więzieniach spędził ponad 12 lat. W 1975 roku pozbawiono go obywatelstwa ZSRR, wydalono z kraju i zaocznie skazano na karę śmierci. W 1990 roku Michaił Gorbaczow przywrócił mu obywatelstwo ZSRR, a sąd uchylił wyrok. Obecnie