film
Zeszłego roku w Marienbadzie
L'année dernière à Marienbad1961
1h 34m
Mężczyzna próbuje przekonać kobietę, by zostawiła męża i związała się z nim. Ta jednak nie pamięta romansu, który wybuchł między nimi rok wcześniej.
Zeszłego roku w Marienbadzie
reżyseria Alain Resnais
scenariusz Alain Resnais, Alain Robbe-Grillet
produkcja Francja, Włochy
premiera 25 czerwca 1961 (Światowa)
Ranking ról
Opis filmu Zeszłego roku w Marienbadzie
W ogromnym, nieco staroświeckim luksusowym hotelu, nieznajomy próbuje przekonać zamężną kobietę do wspólnej ucieczki, lecz ona zdaje się nie pamiętać romansu, który przeżyli jakoby zeszłego roku w Marienbadzie...
Informacje o filmie Zeszłego roku w Marienbadzie
premiera 25 czerwca 1961 (Światowa)
boxoffice $144 492 w USA
studio Cocinor (przedstawia) / Argos Films (koprodukcja) / Cineriz (koprodukcja) / więcej
tytuł oryg. L'année dernière à Marienbad
inne tytuły Last Year at Marienbad Międzynarodowy
Last Year at Marienbad USA
Last Year in Marienbad Wielka Brytania
więcej
Autor scenariusza Alain Robbe-Grillet miał nadzieję, że główną rolę kobiecą zagra Kim Novak, jednak Resnais był zdecydowany na Delphine Seyrig.
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Monachium (RFN, obecnie Niemcy) i Oranienburgu (NRD, obecnie Niemcy), oraz w Paryżu (Francja).
W 1962 roku film był oficjalnym kandydatem Francji do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny.
Film Alaina Resnaisa po swojej premierze w 1961 roku podzielił widzów. Jedni uznali go za arcydzieło doceniając jego szlachetną formę, a inni odrzucili nazywając pretensjonalnym. Dziś z tego dylematu nic nie pozostało. "Zeszłego roku w Marienbadzie" cieszy się opinią arcydzieła. więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Po to właśnie wymyślono film, żeby powstawały arcydzieła wrażliwości takie jak to
ocenił(a) film na 10Od opisywania rzeczywistości to jest radio, telewizja, prasa i inne tego typu wynalazki. Film ma nas zabierać w podróż do świata wyobraźni, marzeń, iluzji...
Może ktoś wie jak nazywa się ta gra , w którą grali aktorzy zapałakmi i kartami ? Przy okazji jest bardzo dobra :)
A teraz anegdota z historii filmu francuskiego J Płażewskiego.
W Paryżu popełniono morderstwo. Aresztowano podejrzanego. Ten bronił sie że ma alibi. Był w kinie. "A na jakim filmie?". "Zeszłego roku...
wprowadzający nowe techniki narracji, dobry do szkolenia studentów w szkole filmowej itp., ale dla widza zwyczajnie nudny. Ileż można takiej monotonnej "oniryczności"! Bunuel też potrafił filmować sny, ale wiedział, że musi to być wsparte jakąś fabułą, elementarnym "co będzie dalej?", które trzyma widza przed ekranem....
więcejNie widzę tu nigdzie tej informacji, więc dodaję jako ciekawostkę dla zainteresowanych - podstawą do opracowania scenariusza było to, wymienione przeze mnie w tytule, opowiadanie argentyńskiego pisarza.
