film
Zatańcz ze mną
Shall We Dance?1996
2h 16m
Japoński biznesmen, Shohei Sugiyama mieszka wraz z żoną i dorastającą córką w luksusowym apartamencie. Pewnego dnia, przechodząc obok szkoły tańca, zauważa przez okno...
Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.
Zatańcz ze mną
reżyseria Masayuki Suô
scenariusz Masayuki Suô
produkcja Japonia
premiera 27 stycznia 1996 (Światowa)
Ranking ról
Opis filmu Zatańcz ze mną
Japoński biznesmen, Shohei Sugiyama mieszka wraz z żoną i dorastającą córką w luksusowym apartamencie. Pewnego dnia, przechodząc obok szkoły tańca, zauważa przez okno piękną młodą tancerkę Maję. Shohei chcąc poznać tę atrakcyjną dziewczynę, zapisuje się na kurs tańca...
Informacje o filmie Zatańcz ze mną
premiera 27 stycznia 1996 (Światowa)
boxoffice $42 799 091 na świecie $9 499 091 w USA $33 300 000 poza USA
studio Altamira Pictures Inc. / Daiei Studios / Hakuhodo / więcej
tytuł oryg. Shall We Dance?
inne tytuły Shall We Dance? Międzynarodowy
więcej
Film kręcono w Japonii oraz w Blackpool (Anglia, Wielka Brytania).
Oryginalny tytuł filmu jest zapisany po angielsku jako "Shall We Dansu?". Dwa pierwsze słowa pochodzą z tego właśnie języka, natomiast ostatnie zapisane jest w katakanie, jednym z czterech japońsich alfabetów.
Tytuł pochodzi od utworu Rodgersa and Hammersteina "Shall We Dance" napisanego w 1951 roku dla broadwayowskiego musicalu "Król i ja". Inna wersja tego utworu, śpiewana przez Deborah Kerr w filmowej ekranizacji z 1956 roku została użyta w sekwencji tańca.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Czy mi się zdaje, czy "Zatańcz ze mną" było podróbą tego filmu? Oglądał ktoś? Fajne to chociaż w wersji japońskiej?
Lubię amerykańską wersję a o wcześniejszej o kilka lat - japońskiej słyszałem, że jest lepsza. Wreszcie się skusiłem i obejrzałem. Jest lepsza, ale przede wszystkim jest inna, głębsza, prawdziwsza, bardziej skomplikowana i wielowątkowa. Polecam - koniecznie fanom dobrego kina pokazującego historię człowieka, który...
Nie widziałem oryginału z 1937, ale w japońskiej wersji czuć było taki specyficzny rytm komedii z połowy poprzedniego wieku (np "Pół żartem, pół serio"), szczególnie dzięki wyrazistym postaciom (detektyw od momentu... [a nie nie będzie spoilera], no płakałem ze śmiechu za każdym razem, gdy pojawiał się w kadrze!)...
