Role

Kate Beckinsale była jako pierwsza brana pod uwagę do roli Carrie Stetko.

We wczesnej fazie planowania filmu Reese Witherspoon była zainteresowana udziałem w filmie.

Błędy w filmie

Monitory w rosyjskiej stacji pokazują temperaturę w stopniach Fahrenheita, podczas gdy nie posługująca się językiem angielskim stacja używałaby stopni Celsjusza.

W pierwszym pojawiającym się w filmie podpisie informującym o położeniu geograficznym miejsce akcji zostaje zlokalizowane jako "półkula południowa". Jest to nieprecyzyjne określenie, gdyż nie dotyczy wyłącznie Antarktyki, lecz wszystkich terenów na południe od równika, co oznacza pół planety.

Kule z początkowej strzelaniny nie wyrządzają widocznych szkód w samolocie, dopóki jedna z nich nie rozbija szyby w kabinie pilota. W rzeczywistości broń użyta do ostrzału samolotu jest na tyle potężna, że każda z kul, która trafiłaby w poszycie kadłuba, spowodowałaby fatalną w skutkach dekompresję. W filmie katastrofa następuje jednak dopiero po rozbiciu przedniej szyby w samolocie.

Carrie Stetko (Kate Beckinsale) nigdy nie zakrywa twarzy maską. Przy porywach wiatru sięgających 100 mil na godzinę i w temperaturze ok. -65 miałaby odmrożoną twarz w przeciągu 1-2 minut.

Kiedy poziom baterii w skuterze śnieżnym jest niski, bohaterowie postanawiają dać im chwilę wytchnienia przed restartem skutera. Jednak pozostawiają włączone wewnętrzne światła, co powoduje dalsze rozładowywanie baterii.

Pilot podąża za dwójką bohaterów wgłąb lodowej dziury do rozbitego samolotu. W akcjach ratowniczych i poszukiwawczych dla zachowania bezpieczeństwa jedna osoba powinna zostać na powierzchni ziemi na wypadek zawalenia się szczeliny lodowej.

W przeciwieństwie do tego, co zostało pokazane w plenerach filmu, na biegunie południowym nie ma gór w zasięgu wzroku. Płaski, niczym się nie wyróżniający Płaskowyż Polarny rozciąga się przez setki kilometrów w każdym kierunku.

Kiedy Carrie (Kate Beckinsale) i jej zespół wyruszają na poszukiwania zagubionego samolotu, Carrie posługuje się modelem GPS 60 firmy Garmin. Na ekranie pokazana jest pierwsza strona, która jest stroną startową sygnału satelity. Nie można na jej podstawie odczytać, jak blisko znajduje się szukana lokalizacja.

W finale wiatr jest na tyle silny, by cisnąć postaciami na sporą odległość pod warunkiem, że nie są oni przyczepieni do zabezpieczających lin. W momencie gdy bohaterowie przywiązują się do zabezpieczającej liny, wiatr jakby ustał i miał stosunkowo mały wpływ na nich. Mogą oni bez problemu stać lub chodzić w porównaniu z wcześniejszym działaniem nieodpartej siły wichury.

Kiedy Carrie (Kate Beckinsale) trzyma kostki, ciągle zmienia ich położenie w zależności od ujęcia. W ujęciach zza pleców Kate Beckinsale trzyma ona je przed sobą, natomiast w ujęciach z przodu ma ona skrzyżowane ręce i trzyma je w jednej dłoni.

W scenach z helikopterem widać oznaczenie C-130 na ogonie samolotu. Oznakowanie to rozpoczyna się od litery C, która przypisana jest jednostkom kanadyjskim. Jednak w filmie jest powiedziane, że jest to amerykański helikopter. W takim przypadku oznakowanie powinno się rozpoczynać od litery N, która jest właściwa dla Stanów Zjednoczonych.

Kiedy Carrie (Kate Beckinsale) zmaga się z zapięciem swojego swetra, Robert Pryce (Gabriel Macht) pomaga go zapiąć aż pod szyję. Jednak zaraz potem Carrie rusza do holu i widać, że jej sweter jest rozpięty do połowy tułowia.

Miejsce kręcenia

Film kręcono w Montrealu oraz w Winnipeg (Kanada).

Pozostałe

Zdjęcia do filmu kręcono od 15.01.2007 r. do 30.05.2007 r.

W komiksie Grega Rucki i Steve'a Liebera głównymi bohaterkami są amerykańska szeryf Carrie Stetko (Kate Beckinsale) i agentka wywiadu brytyjskiego Lily Sharpe. Jednak wytwórnia filmowa obawiała się położenia zbyt dużego akcentu na role kobiece, dlatego postać Lily Sharpe zastąpiono wprowadzając męską postać Roberta Pryce'a (Gabriel Macht), wysłannika Organizacji Narodów Zjednoczonych.