Jedyny amerykański film drogi włoskiego mistrza, zrealizowany został tuż po wielkim sukcesie ?Powiększenia?, w najgorętszym okresie hipisowskiej gorączki. Film miał być swego czasu odpowiedzią na ?Swobodnego jeźdźca? Dennisa Hoppera - stanowi swoistą manifestację ducha młodzieżowej rewolty, próbę zrozumienia jej przyczyn na tle problemów młodzieży w tamtym okresie. Tytuł ?Zabriskie Point" reżyser zaczerpnął od nazwy miejsca w słynnej Dolinie Śmierci w Kaliforni. Scenariusz powstał na podstawie opowiadania samego reżysera, a odtwórcy głównych ról, Daria Halprin i Mark Frechette, przeżyli romans nie tylko na srebrnym ekranie. Muzykę do filmu nagrały popularne zespoły, w tym takie sławy jak Pink Floyd, The Rolling Stones, The Grateful Dead, czy The Youngbloods. Burzliwe lata 60 XX wieku. Na uniwersytecie w Los Angeles dochodzi do rozruchów. Do kolorowych studentów, występujących przeciwko dyskryminacji rasowej, przyłączają się biali. Żądają równych praw, zapewnienia miejsc pracy. Podczas demonstracji ginie policjant. Świadkiem wydarzeń jest Mark, który ucieka z miasta skradzioną awionetką, tym samym rzucając na siebie podejrzenie o udział w strzelaninie, w której zginął policjant. Na pustyni w Arizonie spotyka hipiskę Darię. Wspólnie z nią wybiera się w podróż do Zabriskie Point, najniższego punktu w Ameryce położonego w słynnej Dolinie Śmierci.

(?) ?Zabriskie point? oglądane z dzisiejszej perspektywy wydaje się filmem nadspodziewanie dojrzałym, przynoszącym niebanalną refleksję na temat buntu młodych oraz politycznego konfliktu końca lat 70. minionego stulecia. Antonioni konfrontuje w nim dwie różne postawy nienawidzącej mieszczańskiej Ameryki młodzieży poszukującej krętymi drogami wolności. Pierwszą symbolizuje uciekający na kalifornijską pustynię student niesłusznie oskarżony o zabójstwo policjanta. Drugą ? jego dziewczyna, pacyfistka dokonująca w wyobraźni aktu krwawej zemsty na bezdusznych przemysłowcach. ?Zabriskie point? zapada w pamięć nie tyle z powodu polemicznych treści, co niezwykłych obrazów Doliny Śmierci, gdzie rozgrywa się znaczna część akcji, poprzez które została wyrażona główna idea filmu: budowa nowego raju jest tylko złudnym marzeniem, utopią, imaginacyjnym mirażem. (?). _{Janusz Wróblewski, POLITYKA, 14 maja 2009} Włoch Michelangelo Antonioni, twórca subtelnych, niedopowiedzianych filmów o ?śmierci uczuć" w świecie technologii i konsumpcji, wybrał się z końcem lat 60. do Ameryki buntujących się Murzynów i studentów, hipisów i przeciwników wojny wietnamskiej. Od producenta dostał carte blanche: sam wybrał temat, scenarzystów, operatora, niezawodowych aktorów do dwóch głównych ról. Sam nadzorował ostateczny montaż. (?) Po ?Zabriskie Point" przejechał miażdżący walec krytyki, rozczarowanej ?infantylnym radykalizmem" i ?pogardą dla Ameryki". Także w Europie film przyjmowano chłodno; o ?klęsce europejskiej protekcjonalnej postawy wobec amerykańskiej rzeczywistości" pisał w ?Kinie" Krzysztof Mętrak. Warto sprawdzić tamte oceny z dystansu przeszło 30 lat. To, co w czasach krwawych zamieszek w kampusach uważano za pierwszy plan filmu - dziś coraz częściej traktowane jest jako rzeczywiście naiwny sztafaż. Antonioni szanuje młodych za ich sprzeciw wobec lekceważącej wartości cywilizacji konsumpcji. Czy jednak na pewno, przedstawiając bezduszny świat niesprawiedliwości, marnotrawstwa, reklam i wszechobecnych mediów, opowiada się za nihilizmem, anarchią, formami walki kontestatorów? Swoisty epilog filmowi dopisało życie. Odtwórca głównej roli Mark Frechette, 20-letni stolarz z Bostonu, po ukończeniu filmu dołączył do hipisów, potem wdał się w "wojnę z Nixonem" i właśnie "z zamiarem ograbienia Nixona" - jak zeznał - z grupą podobnych sobie napadł na bank. Skazany na sześć lat więzienia - zmarł podczas odbywania kary. _{Wacław Świeżyński, Gazeta Wyborcza, 2006.11.03}

MICHELANGELO ANTONIONI (ur. 29 września 1912 r. w Ferrarze, zm. 30 lipca 2007 r. w Rzymie) Włoski reżyser i scenarzysta filmowy. Początkowo zajmował się filmem dokumentalnym, by w latach 50. wytworzyć własny styl ekspresji filmowej w filmie fabularnym. Antonioni był nie tylko reżyserem, ale także producentem, autorem scenariuszy i malarzem. Interesował się architekturą i poświęcał jej wiele uwagi w swoich filmach. NAGRODY 1955 - "Przyjaciółki" - Srebrny Lew na Festiwalu w Wenecji 1960 - "Przygoda" - Nagroda Jury na Festiwalu w Cannes 1961 - "Noc" - Złoty Niedźwiedź na Festiwalu w Berlinie 1962 - "Zaćmienie" - Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu w Cannes 1964 - "Czerwona pustynia" - Złoty Lew na Festiwalu w Wenecji 1967 - "Powiększenie" - Złota Palma na Festiwalu w Cannes 1968 - "Powiększenie" - Francuska Nagroda Krytyki za najlepszy film zagraniczny 1982 - "Identyfikacja kobiety" - Nagroda 35-lecia na Festiwalu w Cannes 1995 - "Po tamtej stronie chmur" - Nagroda FIPRESCI na Festiwalu w Wenecji 1983 - Złoty Lew za całokształt twórczości na Festiwalu w Wenecji. 1995 - Oscar za całokształt twórczości FILMOGRAFIA 1943 ? Ludzie znad Padu (Gente del Po) 1948 ? Oltre l'oblio 1948 ? Roma-Montevideo 1948 ? Nettezza urbana 1949 ? Ragazze in bianco 1949 ? Sette canne, un vestito 1949 ? Bomarzo 1949 ? Superstizione 1949 ? Amorosa menzogna, L' 1950 ? Villa dei mostri, La 1950 ? Funivia del faloria, La 1950 ? Uomini in piú 1950 ? Kronika pewnej miłości (Cronaca di un amore) 1953 ? Vinti, I 1953 ? Miłość w mieście (Amore in citta, L' ) 1953 ? Dama bez kamelii (Signora senza camelie, La) 1955 ? Przyjaciółki (Amiche, Le) 1957 ? Krzyk (Grido, Il) 1959 ? Pod znakiem Rzymu (Nel segno di Roma) 1960 ? Przygoda (Avventura, L' ) 1961 ? Noc (Notte, La) 1962 ? Zaćmienie (Eclisse, L' ) 1964 ? Czerwona pustynia (Desert rosso, Il) 1965 ? Tre volti, I 1966 ? Powiększenie (Blowup) 1970 ? Zabriskie Point 1972 ? Chung Kuo - Cina 1975 ? Zawód: Reporter (Professione: Reporter) 1980 ? Tajemnica Oberwaldu (Mistero di Oberwald, Il) 1982 ? Identyfikacja kobiety (Identificazione di una donna) 1989 ? Kumbha Mela 1989 ? Roma '90 1989 ? 12 registi per 12 citt? 1993 ? Noto, Mandorli, Vulcano, Stromboli, Carnevale 1995 ? Po tamtej stronie chmur (Al di l? delle nuvole) 2001 ? Filo pericoloso delle cose, Il 2004 ? Spojrzenie Michelangelo (Sguardo di Michelangelo, Lo) 2004 ? Eros