David stoi nad łóżkiem swojej żony Nikki oraz jej kochanka Dereka mierząc do nich z pistoletu. Jak tylko słyszy hałasy w domu postanawia się stamtąd ulotnić przez okno tak jak zapewne się tam dostał. Rozpoczyna bieg do swojego samochodu, który wygląda jak zwykły jogging. Wraca do swojego ojca, który ma problemy ze zdrowiem i uzależnienie od słodyczy. Krewny pyta go czy wrócił do biegania oraz wypytuje, czy tam gdzie ma zamiar się wybrać mają batoniki. Umawiają się, że jeśli zrobi kolację to syn kupi mu rzeczone słodkości, ale po chwili prosi też o kupno steków na wieczór.

David udaje się samochodem ponownie pod dom Nikki, kiedy jej gach wychodzi postanawia jechać za nim. Docierają do małego sklepu, gdzie raczą się gorącą kawą. Po wyjściu mężczyzna dalej śledzi Dereka, który dość szybko go zauważa. Główny bohater odwiedza czwórkę swoich dzieci, które prawnie są pod opieką matki. W piątek wieczór rodzice umówili się na randkę. Po krótkiej rozmowie z żoną dołącza do synów w drodze do szkoły. Kiedy dzieciaki zauważają autobus zostawiają rowery i biegną do niego. Wracając spotyka swoją córkę Jess, która wydaję się mieć jakieś problemy.

Działania Davida na początku filmu pokazują, że nie wytrzymuje psychicznie sytuacji w jakiej się znalazł. Są z Nikki w separacji, jednak ustalili, iż mogą się spotykać z innymi. Kobieta z tego skorzystała i spotyka się z Derekiem po kryjomu, ale Dave o tym wiedział od początku. Czwórka dzieci pozostała z nią, dlatego może się z nimi widzieć tylko wcześniej to ustalając. Musiał wyprowadzić się do ojca, który jest toksyczny, lecz niestety główny bohater wychodzi z założenia ''przecież to tata''. Dochodzi do randki, która w jakiś sposób miała pojednać parę, ale z inicjatywy kobiety staje się niewypałem, gdyż sekundy od wejścia do samochodu po przeczytania smsa zaczyna się wymawiać martwieniem się o dzieci. Spotkania te miały być priorytetem, ale nagle wykazała się hipokryzją twierdząc, iż dzieci są najważniejsze. Prawdą jest, że to David bardziej się przejmuje potomstwem niż ona.

Dotknięta całą sytuacją jest ich córka Jess, której bardzo nie podoba się fakt spotkań z Derekiem. Matka stosuje zabiegi mające wywołać jej niechęć do ojca, poprzez zabronienie jej pójścia na koncert ze znajomymi, bo umówiony termin na ''czas z dziećmi'' właśnie wtedy wypadał. Dave kompletnie nie radzi sobie z emocjami, więc wyżywa się na manekinie by jakoś dać temu ujście. Musi opowiadać dowcipy synom, a wewnętrznie cierpi. Jest to kameralny obraz wzbogacony o zaśnieżoną pustkę małego miasteczka. Przygnębienie bije z ekranu mocno. Aktorsko najlepiej pokazał się Clayne Crawford w roli głównego bohatera. Postać Nikki była bardzo nijaka, ale wydawała się mieć bardzo olewczy stosunek względem wielu spraw. Moja ocena to 8/10.