Moja interpretacja zakończenia była taka, że nawiązywała ona do słów sołtysa, największego autorytetu w miasteczku - w naturze panować musi równowaga. Uosobieniem tej natury są powracające jelenie - zwykle trzymają ludzi na dystans, są niegroźne, ale kiedy ich równowaga w życiu zostanie zachwiana, zaczynają atakować. Kiedy miastowi przybili i próbowali ingerować w życie lokalsów, równowaga została zachwiana, przyroda pod postacią jeleni domagała się ofiary i najpierw chciała zatrzymać sobie dziewczynkę, która miała najbliższy kontakt z przyrodą (wielokrotnie odcina się od reszty ludzi i ucieka do lasu), ojciec chcą ubłagać naturę i odzyskać córkę wydaje w zamian miastowego - ojciec odchodzi z córką, a miastowy leży tam gdzie dziewczynka. Cała sekwencja jest skąpana we mgle, wygląda onirycznie, sugerując, że znajdujemy się w obszarze metafizycznym, w samym środku lasu które jest uosobieniem pierwotnych sił tajemnych.

...

Hmm czyli poniekąd było to oddanie człowieka jako ofiarę? Początkowo ofiarą miała być dziewczynka ale została zamieniona na Pana Miastowego? Ciekawa interpretacja :)

Ojciec twardo stąpał po ziemi, opierał się na faktach, więc nie podejrzewałbym go o jakieś metafizyczne działania w postaci składania ofiar. Wyjaśnienie jest proste. Został zraniony, więc zaatakował człowieka. Z frustacji i rozpaczy.

Nie wiadomo, mi się wydało na końcu, że on z córką to przyczajone wampiry, żyją na uboczu, nie atakują. Ale jak poczują krew, np. zranionego jelenia, to budzą się w nich instynkty bestii i zew zabijania. Biedna dziewczynka, mała wampirka. Pewnie jej rana się szybko zagoi, jak to u wampirów.

Opiła się wody z gnojówką i jej się pomerdało w głowie, dlatego zaatakowała jelenie i je pogryzła, hahahahahahahah.

Ale dlaczego zaatakował miastowego zamiast ratować dziewczynkę?

Moim zdaniem, ojciec i córka byli jeleniami od zawsze. Żyli wśród ludzi, ale jakby na uboczu.

Ja mam prostą interpretację ale takie są czasami wystarczające:) W końcowej scenie ojciec z miastowym widzą scenę gdzie dziewczynka przygląda się postrzałowi. Miastowy chce ją uratować a ojciec go pacyfikuje bo być może wie, że postrzałem w takiej sytuacji może zaatakować. I tak też dzieje.

Przyznaję, że nie wiem jak się do tego zakończenia odnieść. Dla mnie cały film był dość racjonalny. Fabuła nieśpieszna, ale logiczna. Te rozmowy i scenki w lesie miały na celu pochwałę przyrody i życia w zgodzie z nią. Zakładam, że w ostatnich scenach widzimy postrzelonego jelenia z małym, który najprawdopodobniej zaatakował dziewczynkę. Ale tu dochodzi do konsternacji. Bowiem irracjonalne jest zachowanie ojca, który powstrzymuje przemocą miastowego (który chce przecież pomóc dziewczynce). Piana z ust przekonała mnie, że facet został uduszony. Ale i to nie jest prawdą. Więc przyznaję się. Nie rozumiem zakończenia. Uważam, że psuje wydźwięk całości.