FIlm zaskakująco dobry, wciagające dylematy Wyszyńskiego, które skłaniają do refleksji.
Idę i tych jej pomalowanych oczu nie da sie oglądać - która siostra albo "zwykła" dziewczyna w czasie wojny była tak wymalowana. Porażka.
Nie rozumiem postaci tego drugiego ks, który pojawia sie tylko w 3 scenach wyglada jak wyciągniety "z innej bajki" wysportowany, sztuczny naklejony uśmiech. Kompletnie tam nie pasuje. Kożuchowska bez rewelacji za to Szlenkier jako Wyszyński ciągnie film.
Na końcu zabrakło mi pokazania Wyszyńskiego po latach jako prymasa, na potwierdzenie słow Czackiej. Świetnie się oglada Szlenkiera i dla Niego warto obejrzeć ten film