jaka historia?

wracając nocą z jakiejś imprezy stałem się światkiem pewnej sytuacji.

dwóch podpitych delikwentów w wieku mniej więcej 20-22lata i nawalone nastoletnie dziewczę.
chłopaki działali wspólnie dociskając "czule" swoją towarzyszkę do ogrodzenia, ona sama wyglądała na zadowoloną.
mamrotali coś do niej.
mijając ich usłyszałem tekst "masz zajebistą dupę, ale bym Cię pierdolną w srakę".

nie wiedziałem czy się śmiać czy płakać...

co sądzisz o tej historii?

to opisz to i może ktoś zrobi o tym film.

Zgadzam się z opinią Patrycji Markowskiej

polecam pozostać przy przepięknych i wzruszających serialach z Brazylii które opowiadają o życiu prawdziwym choć nierzadko trudnym:D

Każdy może mieć swoje zdanie. Pewnie ta recenzja wyglądałaby dziś inaczej, ale napisałam jak odebrałam ten film niespełna dwie godziny po seansie, napisałam to co myślę i to jakie ten film zrobił na mnie wrażenie.
Męczy mnie fakt, że wielce prawdopodobne jest to, że cały marketing wokół tego filmu zrobił odbiorcom dużą krzywdę. Czy możliwe jest to, że idąc na film i nastawiając się, że jest dobry, wychodzimy z kina z takim właśnie przekonaniem, mimo że, paradoksalnie film jest zły? I w ogóle gdzie jest granica między tym co naprawdę jest, a tym co nam się wydaje i czy jest możliwe, że jej nie dostrzegamy?
Takie moje pytanie w przestrzeń. Czekam na opinie.

Patrycja Markowska

w sumie to mógłbym tę historie spisać ale obawiam się, że przedstawiłbym ją w złym świetle, może Ty się tego podejmiesz?

Nie podejmę się tego ponieważ sam znam takich historii "na pęczki".
Takie opowieści są dobre przy piwie dla śmiechu.
Że kumpel nawalony naszczał tu i tam (albo jak w filmie do papużek)
Że tez z tym poszli i narobili bardachy w którymś z lokali.

Temat zafascynował chyba tylko ludzi którzy do tej pory pływali po powierzchni naszej rzeczywistości i nigdy nie zadali sobie trudu by zobaczyć jak to wszystko wygląda bliżej dna.

Myślę, też że pierwszy lepszy policjant sypałby takimi historiami jak z rękawa - tyle, że jemu nie byłoby do śmiechu bo to on widział potem przerażoną dziewczynę z "Polskiego Burgera", albo plującego krwią małolata który spóźnił się na nocny autobus i dzięki temu poznał lokalnego "Silnego"

Pozdrawiam

Aha, aby wracać do brazylijskich seriali to musiałbym najpierw się nimi fascynować. Nie oceniaj ludzi pochopnie, przecież możesz w każdej chwili wejść w mój profil i sprawdzić jakie filmy lubię.

Wiesz co Interest historia jak każda inna ale nie wiem czy warta opowiedzenia.

Czy naprawdę nikt tego nie skumał, czy tylko się tak zgrywacie? Tym bardziej, że mam wrażenie, że zarówno scenarzyści w filmie jak i Masłowska w książce przedstawili to chyba nawet zbyt dosadnie. Przecież to opowieść o twórczości, nie o niczym konkretnym tylko o samym akcie twórczości i radości z niego płynącej. Od samego początku widzimy Masłowską, która pomiędzy nauką, a życiem rodzinnym pracuje nad ksiażką. Poznajemy źródła jej inspiracji, jej wrażliwość i bogaty świat wyobraźni. Tak powstaje zupełnie nowy świat i dziwne, absurdalne sytuacje, ale istotą jest siła wyobraźni, która nadaje naszemu życiu nową jakość.

w takim razie gratuluję wyobraźni Dorocie Masłowskiej:)
Doprawdy...:P

W tym przypadku nie Dorocie Masłowskiej tylko reżyserowi.

Tak jak napisałem w swojej recenzji, reżyser miał pomysł na ten film jednak w mojej opinii pracował na kiepskim materiale wyjściowym.

Czyli wszystko sprowadza się do tego, że "Wojna polsko-ruska" to kiepska książka.

To jest twoje zdanie, moim zdaniem jest genialna.

Kwestia gustu, ja nie czytałem i po obejrzeniu filmu na 99% tego nie zrobię.

Jakoś nie przemawia do mnie "powieść dresiarska", może dla ludzi oderwanych od rzeczywistości, było to objawienie. Jednak dla większości spotykającej takie buractwo na w drodze do pracy,domu,sklepu jest to po prostu szara rzeczywistość...

Aha nie obraź się za "oderwanych od rzeczywistości" to taka przenośnia.
Podejrzewam, że o mnie (któremu się wydaje że dużo widział) mógłby to samo powiedzieć pierwszy lepszy policjant z dochodzeniówki czy nawet z patrolu interwencyjnego. :)

No i git ja w 99% jestem oderwana od rzeczywistości więc chyba pasuje ;)

Dla mnie jak najbardziej pasuje :)
Gratuluję, oby udało się tak Tobie przeżyć życie, a ewentualna konfrontacja z rzeczywistością była jak najmniej bolesna. :)

Nie, nie jest mi lekko z takim życiem ale co mogę zrobić ;( A co do konfrontacji z rzeczywistością to miałam ich aż nadto i były bardzo bolesne.

uważaj Patrycjo mówisz, że "król jest nagi" :)

trudno, przeżyję, mam nadzieję, że król też:)
też chyba nie skuszę się na przeczytanie książki, choć miałam taki zamiar. Chciałabym wiedzieć jakie książki dostają w Polsce nagrodę Nike.
cały czas szukam pozytywów, nasunęło mi się teraz, że montaż był niczego sobie, efekty specjalne, muzyka, ale ostatecznie w mojej opinii film się nie wybronił.

Kolejny raz muszę się z Tobą zgodzić :) To już zalatuje klakierstwem :)

niestety jakkolwiek to nie brzmi to wiedz, że ci nie zapłacę za zgadzanie się ze mną, więc chyba pozbyliśmy się złudzeń co do klakierstwa:)
wielu ludzi mówiło o tym filmie, że jest "wybitny" co wywołało u mnie śmiech i łzy, bo naprawdę nie wiem na czym polega jego wybitność.
problem w tym, że recenzując trudno mówić tylko o książce, albo tylko o filmie.

Tak, ale to nie nasz problem, ponieważ jeśli do prawidłowego odbioru filmu należałoby wcześniej przeczytać książkę to powinniśmy zostać o tym poinformowani.
To byłaby chyba pierwsza ekranizacja w której brak przeczytania lektury uniemożliwia prawidłowy obiór filmu.