film
W pogoni za śmiercią
Shoot to Kill1988
1h 50m
Agent FBI z pomocą tropiciela ściga bezwzględnego kryminalistę, który ukrywa się w górskiej miejscowości, Bishop Falls.
W pogoni za śmiercią
reżyseria Roger Spottiswoode
scenariusz Harv Zimmel, Daniel Petrie Jr.
produkcja USA
premiera 12 lutego 1988 (Światowa)
Ranking ról
Opis filmu W pogoni za śmiercią
Waren Stantin (Sidney Poitier) - agent FBI, porzuca znajome, miejskie ulice, aby w niegościnnych, górskich ostępach ścigać bezwzględnego zabójcę. Bezradny pośród dzikiej przyrody Stantin musi przyjąć pomoc doświadczonego tropiciela Jonatana Knoxa (Tom Berenger). Pościg staje się tym bardziej desperacki, gdy w ręce mordercy wpada dziewczyna Knoxa (Kirstie Alley) i staje się jego zakładniczką.
Informacje o filmie W pogoni za śmiercią
premiera 12 lutego 1988 (Światowa)
boxoffice $29 300 090 w USA
studio Touchstone Pictures (przedstawia) / Century Park Pictures (produkcja) / Silver Screen Partners III (współudział)
tytuł oryg. Shoot to Kill
inne tytuły Deadly Pursuit Międzynarodowy
Mountain Man (tytuł roboczy) USA
Deadly Pursuit Wielka Brytania
więcej
Kiedy Steve strzela do Sarah, gdy ta przebiega przez ulicę, używa niklowanego pistoletu. Jednak w kolejnych scenach jego broń jest już wykonana z oksydowanej stali.
Te same trzy cywilne pojazdy pojawiają się wielokrotnie podczas pościgu samochodowego.
W trakcie pościgu samochodowego w Jeepie Grand Wagoneer widoczny jest zniszczony bok, choć wypadki z udziałem taksówki i latarni następują dopiero później.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Podobieństw sporo. Zamiast grupy terrorystów w gorach,mamy jednego psychopatę. Zamiast charyzmatycznego Stallone'a,mamy jakiegoś,takiego mocno przygaszonego Berengera (moze "Pluton" ,ktory krecił rok wczesniej,dał mu się mocno we znaki)a Poza tym jest w dosc ciekawie,choc umiarkowanie emocjonująco. Góry (chyba...
Wspaniałe plenery, wartka akcja i świetna gra aktorów. Super muzyczka w tle nadawała temu filmowi niesamowity klimat.
nawet piękne widoki Gór Skalistych i dwaj aktorzy, których lubię (Poitier i Berenger) nie zatuszowali kiepskiego scenariusza.
Więcej nieprawdopodobnych zdarzeń jest w filmach z Jamesem Bondem, ale to jest zupełnie inna konwencja.
Ani śmieszne, ani straszne, ani emocjonujące.
