W książce po upadku Saurona Shire jeszcze było okupowane przez Sarumana, ale długość filmu nie pozwoliła na dodanie tego wątku.
Co do Froda to był osłabiony przez pierścień ;)

Poza tym hobbici byli bardzo sceptyczni, jeśli chodzi o wszelakie podróże, magię, postacie innej rasy (np. elfowie, krasnoludy). Lubili ciszę, spokój, nienawidzili, a może bali się, jakichkolwiek zmian. Właśnie przez podróż i to w towarzystwie krasnoludów oraz czarodzieja Bilbo, wcześniej zajmujący dośc wysoką pozycję towarzyską, stracił większośc szacunku, jaki kiedykolwiek odczuwano w stosunku do jego osoby (jest to opisane w Hobbicie).

Owszem - oni najprawdopodobniej nie mieli zielonego pojęcia, o tym co się działo. Najogólniej mówiąc, to hobbici byli w większości bandą wieśniaków którzy mieli gdzieś co się dzieje w wielkim świecie. Jedyne co ich interesowało, to żeby ziemię mieć dobrze zaoraną i żeby piwo w "Zielonym Smoku" było dobrze schłodzone. A już wybitnymi mistrzami w tym stylu bycia mieli być mieszkańcy Hobbitonu, czyli sąsiedzi i rodzinka naszych dwóch zuchów, Froda i Sama.

Zgadzam się co do przeciągania zakończenia. Kiedy oglądałam film po raz pierwszy myślałam, że koniec będzie właśnie od razu po koronacji, kiedy był odjazd kamery i pokazano mapę Śródziemia (tym bardziej, że zrezygnowano z opowiadanio "porządkach w Shire").

Pamiętam, że w jednym wywiadzie Wood opowiadał o swojej rozmowie z Jackiem Nicholsonem, która wyglądała mniej więcej tak:

Nicholson: Stary, czy ty umarłeś?
Wood: Nie..! Wróciliśmy do Gondoru, do Shire, potem odpłynąłem do krainy elfów. Nie widziałeś tego?
Nicholson: Żartujesz? Wyszedłem z kina jakies pół godziny wcześniej. Stary..., z dużo zakończeń!

Ciężko się nie zgodzić :)