"Targowisko próżności", reżyserki "Monsunowego wesela", zachwyca
charakteryzacją i feerią kolorów. Tymczasem widać, że reżyserka nie
wiedziała, w jakim kierunku poprowadzić historię, czy w stronę filmu
obyczajowego, czy też dramatu z morałem. Osobiście nie przemawia do mnie
przesłanie filmu, że trzeba się cieszyć tym, co się ma, nawet, jeśli ma
się to dopiero po wielu latach i wyrzeczeniach. Zapachniało mi to raczej
tanim moralizatorstwem.
Reese Whiterspoon jest jedną z moich ulubionych aktorek, i mimo, że gra
nierówno w "Vanity Fair" to czasami takie ambitne porażki są znacznie
bardziej pouczające dla danego aktora aniżeli spektakularne sukcesy.
Dopiero kilka lat później "Legalna blondynka" zdobyła Oskara za "Spacer
po linie". W "Vanity Fair" pokazuje już zaczątki swojego ogromnego
talentu wokalno-tanecznego.
Ponadto bardzo podobała mi się właśnie sekwencja taneczna. Bardzo
sensualna. Natomiast wykonanie piosenki przy fortepianie w celu
zjednania sobie publiczności zamiast wzruszać, nudzi.
Film ocenami na poniżej oczekiwań, ponieważ z taką historią oraz z
takimi aktorami (oprócz Whiterspoon zagrali również m.in.: Bob Hoskins i
Gabriel Byrne) można było wyczarować naprawdę wyuzdane i szalone
widowisko na miarę "Moulin Rouge".