Ja ten filmem odebrałem zupełnie inaczej. Ten film wcale jest nie tyle o tym, że kiedyś to było lepiej, a teraz to już wszystko zeszło na psy, syn nie umie nawet obsługiwać piły, a co gorsze nie je mięsa, a to synowa ("młoda") faktycznie nosi spodnie w tym zwiazku. Gagów jest to bardzo niewielem, by nie powiedzeić wcale, a komedia z tego filmu taka, jak z Akademii policyjnej kryminał. Film nie jest zbiorem gagów na zasadzie przeciwieńst "kiedyś - dzisiaj" i "rodzice - dziieci". To film o starości, starych (czasem głupich)nawykach, strachem przed samotnością i melacholią za tym, co już było, ale nie wróci, bo sie zestarrzeliśmy, a nasze dzieci żyją swoim życiem, któego my już nie rozumiemy. Ale i tak je kochamy. Warto - choć to nie komedia (przyznaję, czasem można się uśmiechnąć pod nosem - próba zabawy w drwala i komentrze dziadka ), ale dobry film obyczajowy ze szczyptą humoru.

W pełni się z Tobą zgadzam.Ten film ma zawyżone noty,może jest dobry dla krytyków ale dla ogółu jest nudny jak flaki z olejem.Każdy myśli ze człowiek starszy musi być od razu dobrym i miłym staruszkiem.Czasem to wredne i upierdliwe typy.Ten staruch przypomina mi moją teściową.Taki sam choleryk i tetryk.

.

rozpadające się małżeństwa, ciągły pośpiech, mordercza walka o władzę i pieniądze, tolerancja dla homoseksualistów i innych zwyrodnień moralnych, fajne i przyszłościowe, w takim świecie można żyć, z pewnością wszyscy właśnie tego oczekiwaliśmy od przyszłości...

oglądaliśmy z moim, jak główny bohater "lumberseksualnym", mężem, z największą uwagą i płakaliśmy miejscami ze śmiechu. Film dla Finów jest tym czym Sami swoi dla Polaków, oddaje ich typowe zawzięte charaktery i konflikty ktorych dałoby sie uniknąć, gdyby nie... no właśnie.

pozdro z finlandii :)

Również pozdrawiam. Nasze opinie różnią się diametralnie, ale szanuję to :)

A ja myślałam, że to dramat, lekko okraszony humorem, żeby nazbyt nie zdołować widza. ;-)
Nawet niezły film, ale aż mnie ciarki przechodzą na wyobrażenie fińskiego dramatu.

W calym filmie najbardziej ubawiło mnie, że to była komedia.
Jako przygnębiający film o przemijaniu może być.

Z całym szacunkiem, ale oceniłeś historię, która jest oparta na książce, a nie film ;)

Ja nie mam zastrzeżeń co do fabuły, która momentami była zabawna, główny bohater to taki stereotypowy Fin :D chociaż koniec był dość niejednoznaczny i głównie to mi się w niej nie spodobało. Jednak w samym filmie nie spodobała mi się ta jakaś nagła, dziwaczna zmiana sposobu narracji w scenie gdy "dziadek" czeka w samochodzie na lotnisku i ma przemyślenia na temat pośpiechu (kiedy sceny pokazywane są w przyspieszonym tempie) - to było jakieś niespójne z resztą filmu. Poza tym strasznie raziły mnie panoramy szerokokątnym obiektywem przy których można było dostać zawrotów głowy... I te dziwaczne ujęcia, jakby z ręki, w szpitalu kiedy odwiedzają go wnuczki - nie rozumiem po co to było.

Pozdrawiam ;)

tragedia, robiłam 4 podchody i za każdym razem zasypiałam,
film pokazuje jak starsi ludzie są przekonani o swojej racji, i są najmądrzejsi, upierdliwi i do niczego nie można ich przekonać,
ogólnie główny bohater robił z siebie dzioda, w prezencie przywieźć stare ubrania i wór ziemniaków, masakra,
no fakt śmiałam się jak robił i mówił same głupie rzeczy, najgorsze i najzabawniejsze były jego tragiczne porady życiowe.
fajnie, że nie poszli w stereotyp, że stary człowiek jest życiowo mądry i zawsze ma rację :)