film
Pinokio
The Adventures of Pinocchio1996
1h 35m
Drewniany pajacyk ucieka z domu swojego ojca, pragnąc stać się prawdziwym chłopcem.
Pinokio
reżyseria Steve Barron
scenariusz Barry Berman, Steve Barron
produkcja Francja, Niemcy, Wielka Brytania, USA, Czechy
premiera 26 lipca 1996 (Światowa) , 9 maja 1997 (Polska premiera kinowa)
nagrody Film otrzymał 2 nominacje
Pinokio, pajacyk wystrugany z pnia drzewa przez Gepetto, marzy, by stać się prawdziwym chłopcem. Próbuje zatem udowodnić, że, podobnie jak inni chłopcy, potrafi rozrabiać. Za każde kłamstwo spotyka go kara - wydłuża mu się nos. Mały urwis ucieka od swego opiekuna. Stary Gepetto rozpacza po stracie Pinokia, który był dla niego jak... czytaj dalej
Informacje o filmie Pinokio
boxoffice $36 394 530 na świecie $15 094 530 w USA $21 300 000 poza USA
budżet $25 000 000
na podstawie Carlo Collodi (książka)
dystrybucja Vision Film Distribution
studio Allied Pinocchio Productions Ltd. / Barrandov Studios / Cinevox Filmproduktion GmbH / więcej
tytuł oryg. The Adventures of Pinocchio
inne tytuły Carlo Collodi's Pinocchio
więcej
Film nakręono w Českým Krumlovie, Pałacu Trojskim w Pradze (Czechy), przy wodospadzie High Force w hrabstwie Durham (Anglia, Wielka Brytania) i w Chorwacji.
W "Pinokiu" tytułowy bohater porusza się dzięki zaawansowanej technologii zwanej animatroniką. Polega ona na wyposażeniu kukiełki w wewnętrzny, elektroniczny mechanizm ruchowy, zdalnie sterowany za pomocą bądź fal radiowych, bądź sygnałów elektrycznych, bądź komputera. Animatronika zapewnia precyzję, płynność i powtarzalność nie tylko ruchów, ale i mimiki kukiełek, która w razie potrzeby może być dodatkowo wzbogacona grafiką komputerową. A co najistotniejsze - pozwala na filmowanie z jednoczesnym udziałem kukiełek i aktorów. Dzięki temu emocjonalne reakcje aktorów są o wiele prawdziwsze niż w przypadku ich "współpracy" z postaciami osobno generowanymi wyłącznie przez komputer.
Pajacyk Pinokio - główna gwiazda filmu Barrona - został zrobiony z lateksu i pomalowany na kolor przypominający drewno. Był na swój sposób podobny do Jonathana Taylora Thomasa,. Dzięki temu, gdy w końcowej sekwencji drewniany Pinokio przeistacza się w żywego Pinokia, wierzymy, że chodzi o tę samą osobę. Z pajacykiem pracowało na planie zawsze pięciu animatorów, rekrutujących się spośród najlepszych specjalistów na świecie. Stosowali japoński system Bunraku, polegający na tym, że jeden animator steruje ruchami nóg marionetki, dwaj kolejni - "obsługują" ręce (każdy jedną), czwarty odpowiada za ruchy ciała, piąty animuje głowę. W przypadku "Pinokia" tym piątym, najważniejszym animatorem był Mark Wilson, który przy pomocy skomplikowanego, animatronicznego systemu komputerów, monitorów video oraz urządzeń do przekazywania fal radiowych i sygnałów elektrycznych sprawił, że ekspresja twarzy pajacyka jest tak bogata, jak u prawdziwego człowieka. (Ruchy warg zostały wcześniej zaprogramowane komputerowo, celem zapewnienia synchronu z dialogami).
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Oglądałem go wiele razy jak byłem mały i bardzo dobrze wspominam.
5.9/10 serio? A nowy mad max 7.2... ludzie, co z wami?
Przypomniałem sobie ostatnio ten film, który oglądałem jeszcze za dzieciaka. Co mnie tak natchnęło do oglądania tego "Pinokia", drewnianego pajacyka, który przegrywa w przedbiegach z elektrycznym Raichu, Digimonami, Księżniczką Mononoke i innymi stworami przechodzącymi przedziwną digimorfozę? To może postaci z różnych...
więcej
