film
Pigułka szczęścia
Kids in the Hall: Brain Candy1996
1h 29m
Grupa naukowców pracująca dla firmy farmaceutycznej odkrywa lek na depresję. Kiedy firma staje w obliczu kryzysu finansowego, natychmiast wypuszcza produkt na rynek nie...
Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.
Pigułka szczęścia
reżyseria Kelly Makin
scenariusz Kevin McDonald, Mark McKinney
produkcja Kanada, USA
premiera 12 kwietnia 1996 (Światowa)
Ranking ról
Grupa naukowców pracująca dla firmy farmaceutycznej odkrywa lek na depresję. Kiedy firma staje w obliczu kryzysu finansowego, natychmiast wypuszcza produkt na rynek nie przeprowadzając odpowiednich testów. Wszystko wskazuje na to, że lek jest dobry. Okazuje się jednak, że u niektórych ludzi lek powoduje zapadanie w śpiączkę. Następuje niezwykła walka pomiędzy naukowcami, którzy chcą powiedzieć prawdę, a kierownictwem firmy, które za wszelką cenę chcę osiągnąć zysk.
Informacje o filmie Pigułka szczęścia
premiera 12 kwietnia 1996 (Światowa)
boxoffice $2 654 308 w USA
studio Broadway Video / Lakeshore Entertainment / Paramount Pictures
tytuł oryg. Kids in the Hall: Brain Candy
inne tytuły Brain Candy
więcej
Film kręcono w Toronto (Kanada).
Don Roritor (Dyrektor firmy produkującej genialny lek), jest odzwierciedleniem Lorna Michaelsa, producenta "Kids in the Hall"
W scenie po ziemią w labolatorium błyskają pioruny za oknem. (celowo to zrobili;]) Imię i nazwisko głownego bohatera Chrisa Coopera wzięło się od Christophera Coopera reżysera serialu tv pod tytułem "Kids in the hall."
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Zaczynam myśleć, że tylko ja lubię ten film. Nie bardzo wiem czego mu brakuje według innych. Mnie bardzio bawi paytonowski humor Kids in the Hall. Teksy w stylu "zwierzęca pornografia, 2 koty i pies, świnia z nietoperzem" co prawda mocno nadwyrężają wyobrażnię. Ale ogólny sens nagany konsumpcjonizmu podany jest w...
Dla mnie to ciekawa grupa, nawiązująca humorem (może nie zawsze na najlepszym poziomie, ale
czasem bardzo oryginalnie) do Monty Pythonów, a film to próba tej grupy w pełnym metrażu, dla mnie
bardzo ok, duży + daję za soundtrack, jest na nim kilka moich ulubionych kapel, Pavement i o ile pamiętam
Yo La Tengo i...
Szkoda tylko że znajdują się na tyle głupi producenci by takie filmy produkować.
Kto to w ogóle pisze?
A te "super odkrywcze" morały? Totalna klapa.
Końcówka całkiem spoko i nawet delikatnie śmieszy chamstwem, ale po 20 minutach zacząłem robić różne inne rzeczy podczas oglądania.
A w dodatku gra aktorska.. nie...
