Role

Jack Palance odrzucił rolę, którą zagrał Telly Savalas, ze względu na rasistowskie tło bohatera.

John Wayne odrzucił rolę majora Johna Reismana. Powodem był jeden z elementów scenariusza, gdzie Reisman ma krótki romans z zamężną kobietą, której mąż walczy za granicą. Angaż otrzymał Lee Marvin.

Donald Sutherland został bardzo późno zaangażowany do filmu, ponieważ zastąpił aktora, który zrezygnował.

Po raz pierwszy plany realizacji filmu zostały ogłoszone przez studio MGM w 1964 roku, a kandydatem do reżyserii był wówczas George Seaton.

Błędy w filmie

W trakcie gry wojennej, niektórzy z dwunastki są pokazywani jak zmieniają swoje opaski Niebieskich na czerwone, noszone przez drugą stronę. Przez następne kilka minut filmu noszą oni nadal swoje niebieskie opaski.

Na początku filmu, kiedy major Reisman dostaje wytyczne dotyczące swojej misji, jeden z mówiących do niego oficerów nosi baretkę (zieloną z białymi paskami), która została ustanowiona dopiero w 1945 - akcja filmu ma miejsce w 1944 roku.

Samolot C-47 Dakota, który był używany w scenie szkolenia spadochronowego, jest oznaczony amerykańską białą gwiazdą w niebieskim kółku. Ten znak został zastąpiony na amerykańskich samolotach przez białą gwiazdę i paski 30 czerwca 1943 roku. Akcja filmu rozgrywa się w 1944 roku.

Niemiecki żołnierz, który strzela do Franco pod koniec filmu trzyma w rękach pistolet maszynowy M3, który jest bronią amerykańską. Dodatkowo, kiedy strzela, odgłos należy do niemieckiego pistoletu MP40, a nie amerykańskiego M3.

Ciężarówka, którą jadą bohaterowie filmu po mieście w trakcie trwania gry wojennej to Dodge M-37. Wóz ten został wyprodukowany po raz pierwszy w 1953 roku, podczas gdy akcja filmu dzieje się w 1944 roku.

Pod koniec filmu, kiedy major Reisman zostaje ranny w ramię podczas prowadzenia ciężarówki, momentalnie łapie się za to ramię lewą dłonią. W następnym ujęciu dłoń i ranna ręka są pokryte krwią, która znika, gdy ujęcie na powrót staje się szerokie.

Fryzury noszone przez kobiety w filmie są fryzurami z 1967 roku, podczas gdy film toczy się w 1944.

W jednej ze scen dwa ujęcia butelki majora Reismana pokazują ją niemal pustą. W ujęciu pomiędzy nimi ta sama butelka jest pełna.

W trakcie II wojny światowej na żołnierzach armii amerykańskiej dokonywano wyroków śmierci na ziemiach brytyjskich, aczkolwiek scena z filmu ukazująca wieszanie więźnia jest niepoprawna, gdyż egzekucji nie mógł prowadzić żandarm armii USA. W rzeczywistości nie mieli oni do tego prawa. Egzekucje przeprowadzali Brytyjczycy, a Amerykanie mogli być jedynie oficjalnymi świadkami.

Miejsce kręcenia

Film nakręcono w Little Gaddesden, Londynie, Aldbury, Borehamwood,
Markyate, Chenies (Anglia, Wielka Brytania).

Pozostałe

Robert Aldrich twierdzi, że dostałby Oscara za reżyserię, jeżeli wyciąłby scenę, w której bohater grany przez Jima Browna wrzuca granaty do schronienia niemieckich oficerów, w którym znajdowały się również kobiety.

Francuski zamek, który pojawia się w filmie, został skonstruowany specjalnie dla tej produkcji. Uczynił to William Hutchinson ze swoją ekipą.

Oryginalnie to Jiminez, grany przez Trini Lópeza, miał zostać jednym z bohaterów. To właśnie on miał być tym, który odpala ładunki dynamitu, które niszczą cały zamek.

Konstrukcja fałszywego zamku była za dobra. Scenariusz głosił, iż musi on zostać wysadzony w powietrze, jednak konstrukcja była tak solidna, że należało użyć aż 70 ton materiałów wybuchowych by się to udało z należytym efektem.

Scena w której jeden z Parszywej dwunastki udaje generała na inspekcji była napisana dla bohatera Clinta Walkera (Posey). Walker jednak czuł się dyskomfortowo z tą sceną, więc Robert Aldrich zdecydował użyć zamiast niego Donalda Sutherlanda. Scena ta była bezpośrednio odpowiedzialna za angaż Sutherlanda do obsady MASH'a (1970), który uczynił go miedzynarodową gwiazdą.

W trakcie sceny "Ostatniej wieczerzy" Maggot (Telly Savalas) siedzi w pozycji Judasza z obrazu Leonarda Da Vinci. W trakcie misji to on zdradza swoich kolegów.

Kiedy Reisman, Bowren, Franko i Wladislaw dokonują odwrotu w półciężarówce, ich broń zmienia się z ujęcia na ujęcie z karabinów M3 na MP40 kilka razy.

Zdjęcia do filmu trwały od 25 kwietnia do 13 października 1966 roku.