O rolę Christine Collins starały się Hilary Swank i Reese Witherspoon.
Podczas terapii elektrowstrząsowej, widzimy lekarzy trzymających gołymi rękoma bohaterkę przypiętą do łóżka. Poprzez dotknięcie pacjenta w trakcie terapii, przepływ prądu bardzo poważnie zraniłby medyków.
Kiedy Kapitan Jones (Jeffrey Donovan) po raz pierwszy przedstawia się Christine Collins (Angelina Jolie) mówi, że jest z oddziału d/s nieletnich z Lincoln Park, zamiast z Lincoln Heights.
Choć akcja filmu rozgrywa się w 1928 roku, to ukazana w nim terapia elektrowstrząsowa została zastosowana po raz pierwszy na człowieku dopiero w 1937 roku.
Użyte przez detektywa Lestera Ybarrę pojęcie "seryjny zabójca" zostało sformułowane dopiero w 1970 roku przez agenta FBI Roberta Resslera, a do powszechnego użytku weszło kilka lat później.
W lodówce pani Collins znajduje się kanapka w plastikowej torebce oraz chleb pokrojony w plasterki. Takie produkty nie występowały na rynku w 1928 roku.
Kiedy ksiądz Gustaw przemawia z ambony w kościele, zauważyć można piszczałki organów kościelnych, których konstrukcja pochodzi co najmniej z 1950 roku. Natomiast w 1928 roku, gdy toczy się akcja filmu piszczałki były ukryte za fasadą.
Kiedy Gordon Northcott odwiedza swoją siostrę, jej włosy są nierozczesane, a część opada na jej twarz. Natomiast w następnej scenie włosy są już schludne i uczesane.
Kiedy detektyw Lester Ybarra powraca na ranczo, aby rozpocząć wykopywanie szczątków zaginionych chłopców, w szybie tylnych drzwi samochodu, które otwiera Clarkowi Sandfordowi zauważyć można odbicie operatora kamery i innych członków załogi.
Zdjęcia do filmu nakręcono w: Pasadenie, Los Angeles, Lancaster, Long Beach, San Dimas, San Quentin, San Bernardino (Kalifornia, USA) oraz stanie Vermont (USA).
Plan do filmu został całkowicie zniszczony podczas pożaru jaki wybuchł w studiu Universal 1 czerwca 2008 roku.
Początkowo film miał reżyserować Ron Howard, jednakże konflikt na etapie planowania filmu spowodował, iż został producentem wykonawczym.
Film jest oparty na prawdziwych wydarzeniach, mających miejsce w USA. Była to seria porwań, molestowania i morderstw na młodych chłopcach. Przestępstwa te nazwano "Wineville Chicken Coop Murders" (znane także jako "Wineville Chicken Murders").
J. Michael Straczynski po raz pierwszy usłyszał historię Christine Collins od anonimowej osoby z rady miasta Los Angeles. Natknęła się ona przypadkiem na akta sprawy Wineville Chicken Coop Murders przeznaczone do zniszczenia. Straczynski przejął akta i rozpoczął rozległe badania, które zajęły mu rok. Praktycznie każde zdarzenie mające miejsce w filmie, pojawia się także w dokumentach, zaś dialogi są często wzięte dosłownie z transkrypcji sądowych. Wyjątkiem są sceny w szpitalu dla chorych umysłowo, które opierają się bardziej na ówczesnych sposobach działania, niż udokumentowanych wydarzeniach. Szkic scenariusza powstał w zaledwie jedenaście dni.
Okres zdjęciowy trwał od 15 października do 14 grudnia 2007 roku.
Clint Eastwood zgodził się wyreżyserować film tego samego dnia, w którym przeczytał scenariusz.